wandelen-bretagne-frankrijk

Chef's Special GR34 ‘Sentier de Douaniers’

In Chef’s Special bespreekt SNP directeur Gert Nieuwboer één reis die hem meer dan normaal aanspreekt. Dat kan allerlei redenen hebben: vanuit een passie of fascinatie, vanuit verwondering of onbegrip….of puur om te voorkomen dat een reis dreigt onder te sneeuwen in het grote aanbod.

Er is iets met kustwandelingen bij SNP. In de top 20 van beroemde trekkings in Europa scoren ze constant hoge posities. Denk daarbij aan klassiekers als ‘The Pembrokeshire Coastpath’, of de Italiaanse ‘Cinque Terre’ of ‘Amalfi-kust’, ‘Les Calanques’ bij Marseille of de Portugese ‘Rota Vincentina’. Altijd kom je deze namen tegen in de lijst van bestsellers. Vorig jaar september liep ik met mijn vrouw de GR34 in Bretagne, ook zo’n onvervalste kustkraker: 120 kilometer rossige granietkust van Paimpol naar Lannion, met een prachtig verstild binnenland, verscholen vissersdorpjes, spectaculaire rotsformaties en overal die onmiskenbare ziltige zeelucht. 

Zelden zo’n ontspannen wandelvakantie gehad. De dagelijkse etappes zijn niet zwaar en zeer afwisselend door het continue uitzicht op zee. De plaatselijk grote getijdenverschillen veranderen het landschap gedurende de dag. Soms strekken de stranden zich ver uit in zee en vallen de kleine vissersboten droog op het litoraal, andere momenten klotsen de golven tot vlak onder je voeten. En gek genoeg is er zo rond lunchtijd altijd een aangenaam terrasje waar men graag een vers visje voor je bereid. De avonddiners zijn overladen met de vermaarde Bretonse visgerechten waarbij een klassieke ‘fruits de mer’ natuurlijk niet mag ontbreken.

Een ander typisch fenomeen van kustwandelingen is het licht. Op welk moment van de dag ook, het licht aan zee is vrijwel altijd bijzonder. Of dat nu te maken heeft met de weidse horizonten of de weerspiegeling van de lucht in het water, ik weet het niet maar mijn hoofd lijkt lichter aan de kust. September is een prachtige maand om deze kustwandeling te maken, immers het drukke zomerseizoen is voorbij en de rust is teruggekeerd in de dorpen. Nu kom je dagelijks altijd wel wat wandelaars tegen op zo’n beroemde GR-route, maar het blijft zeer beperkt en daardoor aangenaam. Uitzondering is het kleine stukje kustlijn bij Ploughmanach waar de roze rotsformaties zo wonderlijk, bizar en fotogeniek zijn, dat ook hier het begrip ‘overtoerisme’ opgeld doet. Ach, je gunt een ander ook wel zijn fotomomentje….

Gert Nieuwboer, Chef Reizen SNP
Reageren? E-mail naar gert.nieuwboer@snp.nl

 wandelen-frankrijk-bretagne