‘Wat een geweldig hotel hè?’ zeg ik tegen een medereiziger als we via de trap naar beneden lopen. ‘Vínd je?’ zegt hij. ‘Nou, ik vind het echt vergane glorie.’ Tja, misschien heeft hij wel een punt - maar je kunt het ook ‘grandeur’ noemen. In elk geval is die sfeer van de negentiende eeuw nu net wat de Kroatische badplaats Opatija zo bijzonder maakt.
Eeuwenlang was Opatija een vergeten hoekje aan de zonnige golf van Kvarner, met alleen een klooster waar wat Benedictijner monniken woonden. Totdat, in de negentiende eeuw, een vermogende industrieel uit Rijeka hier aanmeerde met zijn boot. Hij was zo opgetogen over de idyllische omgeving, dat hij ter plekke besloot hier een villa te bouwen. Vermogende vrienden volgden al snel zijn voorbeeld. De historische tramlijn vanuit Zagreb naar Opatija deed de rest: nu was de jonge badplaats vanuit Wenen in een dag bereikbaar, terwijl je er vroeger een week over deed.
Daar kwamen de rijke Habsburgers. Ze bouwden niet alleen statige villa’s, maar ook een sanatorium en luxe hotels. ‘Sommige hotels hadden maar liefst vier waterleidingen,’ vertelt de gids waarmee we de stad verkennen, ‘niet alleen voor warm en koud water, maar ook voor zoet en zout water. Ze hadden ook elektriciteit, het was allemaal hypermodern voor die tijd. Maar als je zo’n oud hotel wilt aanpassen aan de eisen van de huidige tijd, is dat vaak nog knap lastig - een lift aanleggen, ligt vaak gevoelig bij de afdeling monumentenzorg.’
Geeft niet. Het is juist die sfeer van de negentiende eeuw die Opatija uniek maakt. De badplaats kan zich zo meten met de Franse en Italiaanse Rivièra en toch is er een verschil: Opatija is bescheidener. Chiquer, met minder poeha. Je zou het inderdaad vergane glorie kunnen noemen maar dat is juist de charme. ’s Avonds sta je in een kamer met een hoog plafond en openslaande deuren naar een balkonnetje met uitzicht op zee, en zie tussen de cipressen de vleermuizen langsscheren. In de verte speelt iemand piano. Dat is niet uit de tijd. Dat is tijdloos!
Vijf dingen die je zeker wilt doen in Opatija.
- Flaneer over de Lungomare
Een prachtige kustpromenade die in gedeelten werd aangelegd tussen 1890 en in 1911. Langs de Lungomare kun je kilometerslang wandelen, pardon, flaneren. Onderweg zie je villa’s uit de Belle Époque, maar let ook op de flora, zoals de oude eiken en de laurierbomen. De promenade heet trouwens officieel de Franz Joseph I Promenade. (Ja, die van Sissi.)
- Breng een groet aan de dame met de zeemeeuw
Het beeld in zee dateert uit 1956., eerder stond op deze plek al een Madonna, om te waken over de zielerust van Graaf Arthur Kesselstadt en La contessa Fries, die in 1898 vlak voor Pasen schipbreuk leden in een storm. Vooral mooi bij zonsondergang.
- Aangenaam verpozen in Angiolina Park
Dit prachtige park is echt aangelegd om te verpozen, het herbergt palmen, sequoias, magnolia’s en zelfs Atlas-ceders, die verder alleen in Marokko voorkomen. Een graffitikunstenares schilderde portretten van beroemdheden die in Opatija verbleven, zoals danseres en choreografe Isadora Duncan, die inspiratie voor haar vernieuwende dansen opdeed toen ze in Opatija logeerde en naar de wuivende palmbladeren keek.
- Chocolade proeven!
Het is in Opatija echt niet alléén negentiende eeuw wat de klok slaat. Opatija heeft zich de afgelopen jaren ontwikkeld tot een soort chocoladehoofdstad van de regio. Bij chocolaterieën als Omadriapark kun je binnenlopen en chocolade proeven. Er is in Opatija zelfs een chocoladefestival, maar dat is wel in het laagseizoen (december).
- Gebruik Opatija als uitvalsbasis
Vanaf Opatija ben je snel in Nationaal Park Ucka (waar je prachtige wandelingen kunt maken), en de badplaats is bovendien een goede uitvalsbasis om het schiereiland Istrië te verkennen. Dat staat bekend als het Toscane van Kroatië: olijfbomen, wijngaarden en (in de herfst) truffels.
Naar Opatija met SNP
Opatija bereik je vanaf Llubljana in anderhalf uur, vanaf Zagreb in krap twee uur. Ook tijdens diverse reizen van SNP staat een bezoek aan Opatija op het programma. Bijvoorbeeld tijdens de 9-daagse ‘Istrië en Kvarner’-rondreis.
De individuele wandelvakantie ‘Van Motovun naar zee’ eindigt in Opatija, het laatste stuk wandel je over de Lungomare.
Een overzicht van onze reizen naar Kroatië vind je hier.
Tekst: Anne Wesseling