Huttentocht met kinderen Naar de mooiste bestemmingen

Een huttentocht maken is één van de mooiste dingen die je kunt doen op het gebied van bergwandelen. Dankzij de aanwezigheid van berghutten hoef je meer voor het het donker terug af te dalen naar het dal, maar kun je hoog in de bergen blijven en verder en dieper de bergen in dan tijdens een dagtocht mogelijk is, ver weg van de bewoonde wereld. Dat maakt een huttentocht simpelweg tot een indrukwekkend en onvergetelijk avontuur voor iedereen!

Een mooi uitzicht, een lekkere bries, het geluid van klaterend water… een huttentocht is een feest voor de zintuigen. Ook kinderen kunnen genieten van wat ze onderweg allemaal zien en ervaren, mits de route wel leuk en afwisselend genoeg voor ze is. Alleen wandelen is niet voldoende en eentonig staat al snel gelijk met saai. Het is erg leuk om te zien hoe kinderen een tocht in de bergen ervaren. Met hun scherpe en onbevangen blik en zien ze vaak veel meer dan een volwassene.

Van allerlei vormpjes in stenen tot de kleinste insecten waar je zelf aan voorbij zou zijn gelopen. En net zoals jij je gedachten tijdens het wandelen even de vrije loop kunt laten gaan, kan bij kinderen de fantasie op hol slaan. Ze zijn niet zomaar aan het wandelen, maar als ridders of prinsessen op weg naar een kasteel.

Van alle vakanties die je maakt in je leven, zul je een huttentocht niet zo licht vergeten. Het is vaak opvallend hoe levendig de herinneringen zijn aan een huttentocht, en hoe vaak er nog anekdotes over worden opgehaald tot in lengte van jaren. Het mooie van die herinneringen is ook: de pijn en de ellende die je voelde tijdens die ene zware klim is snel vergeten en wat overblijft zijn vooral de leuke en positieve kanten.

(tekst gaat verder na voorbeeldreizen)

Zoals al aangestipt, kan een wandeling voor een kind ook al snel saai zijn. De route moet afwisselend genoeg zijn, om elke hoek moet iets anders zijn te zien, het pad liever krom dan recht, liever smal dan breed en zo onvoorspelbaar mogelijk. Voor kinderen helpt het ook als ze steeds een doel voor ogen kunnen hebben, iets waar ze het voor doen. Liefst meerdere doelen op een dag, om het lange traject een beetje op te delen.

Het einddoel is natuurlijk het belangrijkst, dat houd je de hele dag op de been. Niets is dan mooier dan een berghut als eindbestemming, waar spelletjes te vinden zijn, waar je kunt uitrusten en eten, waar je je eigen bedje kunt inrichten, en uit je eigen rugzak je sloffen en hoofdlampje tevoorschijn kunt halen. Een overnachting in een berghut is een prachtige beloning en een belevenis op zich.

Tijdens een huttentocht kom je vaak ook andere wandelaars tegen onderweg. ’s Avonds in de hut tref je mensen die precies dezelfde route volgen. Je komt ze vaker tegen naarmate de route vordert en het duurt nooit lang voor je elkaar gaat groeten en in gesprek raakt om de ervaringen van de dag te delen en de plannen voor morgen.

Met kinderen erbij maak je nóg sneller contact. Ze oogstten vaak bewondering en complimenten. Voor kinderen is dat heel erg leuk. Nóg leuker en gezelliger wordt het als je zo’n tocht onderneemt met een bevriend gezin met kinderen in dezelfde leeftijd. Een huttentocht kan een ontzettend leuk en sociaal gebeuren zijn.

Het leuke van een huttentocht is ook vaak dat je versteld staat over wat je kinderen kunnen. Vooral vaders hebben wel eens de neiging om hun eigen doelen voorop te stellen – ze plannen een tocht die ze vooral zelf willen maken – terwijl dat voor kinderen iets teveel van het goede kan zijn; de route is dan te lang of te zwaar. Dit is funest, want hiermee zorg je ervoor dat de kinderen eerder een afkeer van bergwandelen krijgen dan dezelfde passie die jij hebt en die je hoopt over te brengen.

Toch is het vaak verbazingwekkend wat kinderen, ook op jonge leeftijd kunnen. Het kan ook gebeuren dat je zelf een route hebt onderschat en je verder en langer door moet dan gepland. Natuurlijk moet je dit altijd zien te voorkomen. Maar ook in dat soort situaties kunnen kinderen je versteld doen staan over waar ze fysiek toe in staat zijn. Dat maakt je als ouder dan wel trots.

Enthousiast geworden om zelf een huttentocht met kinderen te maken?