Marokko: 5 x de natuur in Voor als je na de stad wel wat rust kunt gebruiken

Door Anne Wesseling

Bij Marokko denk je aan drukke medina's en levendige marktpleinen, maar vergeet ook de natuur niet! Na de hectiek van de stad kom je tot rust in de groene oasen, of in de uitgestrekte cederbossen van de Midden-Atlas. Je gaat op excursie in de zandwoestijn (prachtige zonsondergang!), maakt lange wandelingen door berggebieden waar je vrijwel niemand tegenkomt, en verbaast je over bijzondere rotsformaties, zoals de 'Hersenen van de Atlas' in de Dadèsvallei. Vijf topervaringen in de natuur, om je op te verheugen als je naar Marokko gaat (tijdens onze rondreis langs de Koningssteden beleef je ze allemaal).

Het nationaal park Ifrane, in de uitlopers van de Midden-Atlas, is bekend vanwege de imposante (en beschermde) Atlas-ceders, die tot vijftig meter hoog worden. De eerste boomreus rechts langs het toegangspad heeft een vergroeiing die lijkt op een leeuwenkop. Let op de berbermakaken. Ze worden hier gevoerd en zijn vrij brutaal, dus best kans dat er bij terugkomst een aap op je auto zit. Het park ligt even voorbij Azrou, je komt erlangs onderweg van Fès naar Midelt. Tip: vroeg in het jaar (april) kan het hier nog sneeuwen, dus neem óók een warm vest mee als je tijdens je rondreis deze streek aandoet.

Geen mooier contrast dan tussen de dorre, droge woestijn en het frisse groen van een oase. Onderweg vanuit Fès naar Merzouga stuit je bijvoorbeeld plotseling op de Gorges du Ziz, de diepe kloof van de Ziz-rivier. Een mooi uitkijkpunt vind je in een bocht van de weg aan rechts, naast restaurant Valle de Ziz, waar het vaak druk is. Zoek je een rustigere lunchplek, neem dan een eindje verderop de afslag scherp naar rechts de oase in, en volg de borden naar Maison Zouala. Je kunt er lunchen en eventueel een wandeling maken en de eigenaar vertelt graag over de traditionele Berber-architectuur van het familiehuis. De dadelpalm-oase bij Kasbah el Khorbat, onderweg van Merzouga naar Tineghir, is trouwens ook zo’n ideale plek voor een langere stop. Lievelingsdier in de oase: de groene bijeneter. Een prachtige heldergroene vogel, die graag op elektriciteitsdraden zit en daardoor gemakkelijk te spotten is.

In de zandduinen van Erg Chebbi waan je je middenin de Sahara, maar éigenlijk is het een relatief klein gebied, van zo’n vijftig kilometer lang en maximaal tien kilometer breed. Populair hier: de kamelenexcursie aan het eind van de middag. Na een uurtje op de kamelen ga je te voet verder zodat je vanaf een hoge duinrichel de zonsondergang kunt zien. Een indrukwekkende ervaring! Zelf de duinen oplopen kan trouwens ook, veel hotels in Merzouga grenzen direct aan het duingebied, dan loop je achter het hotel meteen al door het oranje zand. De woestijn lijkt leeg, maar al snel zie je de trippel-afdrukken van woestijnkevers. Doe vooral ook je schoenen uit (als het zand niet te heet is!), dan voel je de variatie, soms is het zand hard, even verderop zak je tot over je enkels weg. De zonsondergang-excursies vertrekken om half zes 's avonds, wil je die op de dag van aankomst doen, reserveer dan een dag tevoren via je hotel. Ook handig om te weten: elke tweede zondag wordt in heel Merzouga de elektriciteit afgesloten. Check even of dat het geval is, zodat je bijtijds je telefoon of laptop op kunt laden. Tip: in de buurt van Merzouga kun je ook fossielen zoeken. Bijvoorbeeld bij het fossiele rif langs de oude weg naar Erfoud (er staan ook stalletjes langs de weg).

Wow, wat voel je je klein, wandelend door de Todra-kloof. Tussen de steile rotsen is een smalle doorgang, rechts stroomt de rivier, links langs de weg hebben tapijtverkopers hun waar uitgestald. Dit smalste deel van de kloof is een toeristische bezienswaardigheid, maar even verderop voert een trap links de achterliggende vallei in, en daar kom je vrijwel niemand meer tegen. Het pad loopt omhoog en het uitzicht wordt met de minuut indrukwekkender. Na de klim bereik je een plateau met weids uitzicht, waarna je via een volgend dal afdaalt tot je vertrekpunt. Een pittige maar prachtige wandeling!
Tip: Halverwege kom je langs een paar berbertenten, als er iemand thuis is, krijg je vast thee aangeboden. Maar neem in elk geval ook zelf voldoende eten en vooral drinken mee voor onderweg.

De hersenen van de Atlas? Rare naam. Tot je deze wonderlijke rotsformaties ziet. Het zijn van een afstandje inderdáád net hersenen. De Hersenen van de Atlas ('apenvingers' is een andere bijnaam) bevinden zich in de Dadèsvallei, op de route van Tineghir naar Ouarzazate. Je kunt ter plaatse via een hotel een gids huren als je echt in het rotslabyrint wilt dwalen maar er zijn ook wandelingen die je op eigen houtje kunt doen. Pak bijvoorbeeld het weggetje langs hotel La Vallée des Figues naar beneden en sla aan de overkant van de rivier linksaf naar een aantal kasteelruïnes, of volg de rivier rechtsaf naar de rotsformaties. Let op de tientallen klimgeiten, en hoe ze de steile rotsen opklauteren. Soms glijdt er een bijna uit, je houdt je hart vast, maar grappig is het vaak óók. Dwaal als je nog tijd hebt ook wat over de smalle paadjes door de oase, tussen de palmen door en langs velden met (in de lente) frisgroene tarwe en klaprozen. Op de oevers van de rivier worden kleden uitgelegd om te drogen in de zon.

Deze natuurervaringen maak je onder meer mee tijdens onze 13-daagse privé-rondreis met huurauto. 
Heb je praktische vragen of wil je meer weten over onze reizen naar Marokko? Bel, via 024 327 7000. Onze collega's kunnen je zeker verder helpen!