.ashx?w=1440¢erx=0¢ery=0¢ercrop=1&h=720&usecustomfunctions=1&hash=8548C061E740FA8FDA1310B1EB9D9C73DC65880C)
Tekst: Roel van den Eijnde
Foto’s: SNP
In 2017 doorkruiste Jeroen Bruil, productmanager Latijns-Amerika , bijna twee weken lang met een 4x4 pickup het uitgestrekte grensgebied van Argentinië en Chili. Door de groene wijngebieden van Cafayate, langs de machtige vulkanen van de Hoge Andes en over de desolate vlaktes van de Atacama. Met soms bitterkoude nachten, gloeiend hete dagen, heerlijke wijnen, véél lama’s en alpaca´s en passen tot over de 4800 meter. Crossing the Andes: nu te boeken bij SNP.
Vat eens een reis van bijna 2000 km in een paar zinnen samen…
Oei! Het is vooral een epische reis. Overweldigend mooi, betoverend en met een enorme diversiteit aan gebieden. Een heuse roadtrip door een landschap vol filmdecors. Het beeld van wilde paarden die door een eindeloze vlakte galopperen terwijl het stof omhoog stuift, dat zie je tijdens deze reis dus echt. Maar op een andere dag later kom je langs cactussen van acht meter hoogte of rijd je onder besneeuwde vijfduizenders door.
Ik dacht zelf meteen aan uitgestrekte zoutvlaktes en kale bergpassen
Die kom je zeker ook tegen, maar dat is maar een deel van de tocht. De zuidkant van de route, tussen Salta en Cafayate, is hét wijngebied van Argentinië. Verre van kaal en ook niet zo hoog, tussen de 1200 en 2000 meter. Er lopen een paar belangrijk rivieren doorheen die water vanuit de Andes aanvoeren, daarom is het er ook zo groen. De route van San Antonio de los Cobres naar San Pedro de Atacama en weer terug naar Purmamacra gaat wél dwars door het hooggebergte van de Hoge Andes. Met je auto rijd je dan een paar dagen lang op een hoogte tussen de 2400 en 4800 meter.
Hoe is het om de Hoge Andes met een 4x4 te doorkruisen?
Héél bijzonder! Er groeit bijna niets op die hoogte. Maar er is wel degelijk veel leven. Lama’s en alpaca’s bijvoorbeeld. Je komt ook langs een aantal zoutmeren en lagunes waar flamingo’s en andere vogels broeden. Vooral de zonsopgang en zonsondergang zijn fantastische momenten om foto’s te maken. Het licht is dan zó mooi. Op een namiddag dreef ik in het zoutmeer Laguna de Piedra met uitzicht op de besneeuwde stratusvulkaan Licancabur (5916 m). Indrukwekkend en haast magisch!
Waarom heb je voor deze reis een 4x4 nodig? Zijn de wegen zo slecht?
Dat valt best mee. Toch bestaat 40 procent van de route nog uit gravelweg. Dan is het fijn om een 4x4 bij je te hebben. Een erg veilige auto in deze soms barre omgeving. Je moet ook wel een beetje avontuurlijk zijn ingesteld voor deze reis; in de Hoge Andes kom je maar weinig auto’s tegen. De wegen in Argentinië en Chili worden overigens wel beter. Het stuk tussen San Lorenzo en San Pedro de Atacama wordt steeds verder verhard.
De route die je volgt is ook een trip door de geschiedenis?
Het is een gebied waar van oudsher karavaanroutes doorheen lopen. Tussen Chili en Argentinië, maar ook tussen Argentinië en Bolivia in het noorden. De Inca’s zijn ooit tot dit deel van Argentinië en Chili doorgedrongen, nadat ze Atacemeños na een hevige strijd eindelijk onderwierpen aan hun gezag. Het stenen fort Pukara de Quitor uit de 12e eeuw - nabij San Pedro de Atacama - getuigt van een fraai staaltje verdedigingswerk. Daarnaast hebben de Spanjaarden de karavaanroutes gebruikt voor de handel in fruit en groente, maar ook grondstoffen als nitraat, koper en goud. Door die eeuwenlange levendige handel tussen al die landen vind je een mix aan culturen. Heel anders dan bijvoorbeeld in Buenos Aires. Daar vind je vooral veel Argentijnen met een Zuid-Europese afkomst.
Je reis begint met een aantal dagen in het wijngebied onder Salta?
Ja, dat hebben we bewust gedaan zodat je rustig kunt acclimatiseren. Het hoogste punt waar je in de eerste week komt, ligt ‘maar’ op 2600 meter hoogte. Daarna daal je af naar San Lorenzo en dan pas ga je de Hoge Andes in. In het zuidelijke deel van de reis vind je mooie Spaanse koloniale steden zoals Cafayate. Dat is ook meteen het centrum van de wijnindustrie. Vooral de torrontés, een frisse witte wijn, is een aanrader. Je vindt er prachtige bodega’s waarvan je die van Colomé nabij het dorpje Molinos absoluut moet bezoeken. Geniet van een heerlijke lunch onder het genot van een Colomé wijn, zeer geliefd onder wijnkenners. De Amerikaanse kunstenaar James Turrel raakte gefascineerd door het heldere en zuivere licht op deze hoogte van 2200 meter. Aan twaalf van zijn vele lichtsculpturen is een heel museum gewijd op het terrein van Colomé. Een must-see!
Absoluut. Ter plaatse krijg je een gps mee waarin korte wandelingen van ca. 3 km zijn uitgezet. Ze voeren je door indrukwekkende landschappen. Heerlijk om onderweg even uit de auto te stappen, want voor je het weet rijd je gewoon langs die prachtige plekken.
Je hebt ook bewust een aantal excursies in deze reis meegenomen?
Ja, lokale excursies, zodat je de mensen ook écht leert kennen. Hoe leven ze, waar wonen ze? Een kijkje in hun leven dus. De voertaal is Spaans, dus het is handig als je een paar woorden Spaans spreekt. Ga er anders maar voor, je komt er best wel uit met handen en voeten.
In San Antonio de los Cobres ga je op stap met Anatolio en zijn lama’s. Je wandelt door de buitenwijken van het stadje. Hij laat je het huis van zijn overleden grootmoeder zien en misschien wandelen zijn kinderen wel mee. De tweede excursie hier volg je bij een coöperatie van zeven dames die pottenbakkers zijn. Uiteraard ga je zelf ook aan de slag. Je merkt dan pas hoe lastig het is om zelf een schaaltje of kopje op de draaitafel te maken. De reis sluit je in stijl af in een Argentijnse peña waar heerlijk eten gepaard gaat met muziek maken en het zingen van het levenslied. Argentijnse passie ten top!
En je gaat zelf empanadas maken?
In Iruya. Een dorpje op 2700 meter in een schitterende, voor het verkeer doodlopende vallei aan het einde van een onverharde weg. De laatste 50 km naar Iruya rijden vind ik landschappelijk één van de hoogtepunten van deze reis. Na een wandeling daar ga je ‘s middags empanadas maken bij een lokale dame. Je maakt zelf deeg en je leert de kunst van het vouwen. Het lijkt zo makkelijk, maar het valt echt tegen. En natuurlijk proef je je eigen maaksels!
Een onmogelijke vraag, maar wat zijn voor jou de plekken onderweg die je absoluut niet mag missen?
Oh, dat zijn er zoveel. Je moet zeker de Tatio geisers bezoeken. De 40 geisers zijn het actiefst bij zonsopgang, dus sta vroeg op ! En de autorit langs talloze meren in de Hoge Andes tegen de achtergrond van besneeuwde vijfduizenders doet je pas beseffen hoe nietig je bent. Ook de weg tussen Cafayate en Cachi en tenslotte de zigzagweg naar beneden naar Iruya, zijn van een adembenemende schoonheid. Het is allemaal teveel om op te noemen, elke dag is weer een hoogtepunt!
Meer weten?
Tijdens de reis slaap je in goede middenklasse hotels en een aantal keer in fraaie boutique hotels met veel aandacht voor de inrichting en uitstraling. De reis kun je boeken van april tot en met november.