Vriendelijk Kaapverdië Voor zonaanbidders en bergwandelaars

Voor de instappers: Kaapverdië is geen Europa meer, maar een stukje Afrika in de Atlantische Oceaan. Dat merk je niet alleen aan het tropische klimaat - tussen de 25 en 30 graden - maar aan nog veel meer. Sandra: 'Om te beginnen aan de slogan van Kaapverdië, ‘Cabo Verde, no stress’. Het gaat er heerlijk relaxt aan toe. Verder zie je het aan de mensen, aan de kleine, vaak eenvoudige huisjes op het platteland, aan de levendige markten en het exotische fruit. En je merkt het aan de Creoolse taal, de muziek, maar ook aan de armoede die er nog voorkomt.' De mensen leven vooral van kleinschalige landbouw en het is hard werken om met de droogte voldoende oogst te verkrijgen om in hun levensonderhoud te voorzien. Kinderen moeten vaak ver lopen in de bergen naar het dichtstbijzijnde schooltje en nemen dan en passant boodschappen mee op weg naar huis.

De archipel heette vroeger Ilhas de Cabo Verde (Eilanden van de Groene Kaap) en is zo genoemd vanwege de ligging ten opzichte van de Kaap Verde, het meest westelijke punt van het Afrikaanse vasteland in Senegal. Kaapverdië was onbewoond toen de eerste ontdekkingsreizigers de eilanden ontdekten. De Portugezen vestigden zich in 1462 op Santiago en stichtten Ribeira Grande, het plaatsje dat nu Cidade Velha heet nabij Praia, de hoofdstad van Santiago.

Aanvankelijk was het voor hen interessant omdat ze er zoet water als drinkwater vonden voor de schepen op hun handelsreizen. In 1587 werd de archipel een Portugese kolonie. De eilanden vormden een belangrijke locatie voor de slavenhandel vanwege de strategische ligging. Sandra: 'Duizenden slaven zijn vanuit hier verhandeld. De bevolking van Kaapverdië is ontstaan uit een mix van Portugese kolonisten en Afrikaanse slaven. Vandaar dat je zoveel mensen met verschillende huidskleuren tegenkomt. De meeste mensen zijn vrij donker, maar je ziet ook licht gekleurde mensen met groene ogen. Tegenwoordig wonen heel veel Kaapverdianen in het buitenland, méér dan op de eilanden zelf.'

'Wat het land voor mij zo bijzonder maakt zijn de mensen die doorgaans erg vrolijk en vriendelijk zijn. Op schoolpleintjes zijn ook na schooltijd kinderen te vinden, omdat daar meestal een vlak speelveldje is. Als je daar in de buurt rustig even gaat zitten en van papier een vliegtuigje vouwt, wordt je voor het weet omgeven door een horde kinderen. Ook bijzonder zijn de levendige markten met groenten, fruit en veel verse vis, waar het een drukte van jewelste is, vooral vroeg in de ochtend. Het zijn ontmoetingsplaatsen, waar Kaapverdianen samenkomen en hun inkopen voor een groot deel van de week doen.'

Kaapverdië is een echte natuurbestemming, de steden zijn relatief klein en mensen leven voornamelijk buiten. De eilanden zijn allemaal heel verschillend. Sal en Boavista zijn oud en afgevlakt. Hier vind je vooral strandtoerisme. De jongere eilanden Santo Antão, Fogo en Santiago zijn erg bergachtig. Hier kom je om te  wandelen, want stranden zijn op deze eilanden nauwelijks te vinden, op het witte strand bij Tarrafal op Santiago na. Wandelen is er mooi maar pittig vanwege het grillige landschap. Van diepe dalen en kloven en stenige hellingen met soms muren van vulkanisch gesteente. 'De wandelingen voeren door de bergen, langs akkertjes waar mensen aan het werk zijn en langs ruige kusten met vissersplaatsjes. Vaak zijn de beklimmingen en afdalingen steil en dat kan in combinatie met de warmte een uitdaging zijn. De klimmetjes leveren wel schitterende uitzichten op: scherp ingesneden kloven en valleien, mooie vergezichten, en de oceaan die bijna overal te zien is.' Ter afwisseling wandel je ook door groene valleien tussen de bananenbomen, sinaasappelbomen, mangobomen en guavebomen. Er wordt heel veel suikerriet verbouwd waarvan, meestal in distilleerderijen, grog wordt gestookt.'

'Santiago is het grootste en belangrijkste eiland van Kaapverdië. Het binnenland is bergachtig en Parque Natural de Serra Malagueta is een prachtig wandelgebied. Het is er vruchtbaar vanwege de nevel die hoog in de bergen regelmatig voor condensatie zorgt.' Met de nieuwe 8-daagse individuele wandelreis van SNP verken je de eilanden Santiago en Fogo. Deze eilanden worden ook aangedaan met de nieuwe 13-daagse groepsreis. Fogo is een verhaal apart. Sandra: 'In november 2014 vond er een vulkaanuitbarsting plaats die ruim twee maanden aanhield en een dorpje in een eeuwenoude krater op vijf huizen na helemaal bedolven heeft. De mensen zijn toch teruggekomen en hebben binnen een paar jaar hun bestaan in de zwarte lava van de krater weer opgebouwd. In een van de hotels daar voel je de warmte nog duidelijk in de vloer, alsof de vloerverwarming op 30 graden staat!' De noordkant van het eiland, Mosteiros, is weer erg groen. Fogo is het enige eiland waar wijn verbouwd wordt, op de hellingen van de vulkaan.

Met de nieuwe groepswandelreis doe je ook São Vicente en Santo Antão aan, wat veel variatie in landschappen geeft. São Vicente is het eiland waar in het weekend in de restaurants en op straat overal live muziek te vinden is. Het is ook de gateway vanwaar je in een uur met de ferry naar Santo Antão vaart. Dat is hét wandeleiland bij uitstek, met grillige landschappen, ruige kliffenkusten en groene valleien vol fruitbomen en suikerriet.

Wie besluit Kaapverdië te bezoeken zal aangenaam verrast worden. Het is schitterend, erg vriendelijk en toch is het heel gewoon gebleven. 'Er zal je niets aan comfort ontbreken, maar op luxe moet je niet rekenen. De accommodaties bijvoorbeeld zijn prima, maar niet bijzonder. 'No stress' is de instelling die je van pas kan komen, om met onverwachte of tegenvallende situaties te kunnen omgaan. Een mooie uitdaging voor degenen die afreizen naar Kaapverdië.'

Zelf op reis? Bekijk dan hier het SNP Reisaanbod.