Roadtrip in South Dakota, Wyoming en Colorado
Op reis in Amerika
De landing van mijn vlucht op Denver is ingezet. Na elf uur apathisch hangen in een vliegtuigstoel kan ik nu eindelijk weer aan de slag. Ik tuur uit het raampje en zie patronen in het landschap die ik vanaf de grond nooit zou kunnen herkennen. Strak geregisseerde cirkels van geïrrigeerde percelen liggen als stuivers in een droge prairie. Het tere patroon van geërodeerde rivierbeddingen en canyons oogt wild en onaangetast. Aan de horizon een massieve muur van sneeuw, subtiel belicht door een ondergaande zon. Denver Airport, here we come.
How the west was won
Ik overnacht in het stadje Cheyenne. Hier begint mijn eerste hoofdstuk in het verhaal van Amerika's Wild West. In 1867 werd hier een tentenkamp ingericht voor de arbeiders aan de Union Pacific Railroad: Amerika's eerste transcontinentale spoorlijn. Bedenk dat slechts 150 jaar geleden Amerika nog uit een Oost en een West bestond, met daartussen een eindeloos en onbewoond niemandsland.
Niemandsland? Natuurlijk niet, want de prairies en foothills van de Rocky Mountains waren het leefgebied van de Sioux-, Cheyenne-, Blackfoot-, Crow-, Shoshoneen Lakota-indianen. Kolonisatie van dit gebied door blanke kolonisten leidde dan ook tot talloze spanningen met de inheemse bevolking, waarvan de afloop ondertussen wel bekend is.
De spoorlijn vormde de aanleiding voor een grootschalige trek naar het westen die het karakter van het land voor altijd zou veranderen. Boeren en pioniers, cowboys en outlaws, goudzoekers en businessmen, iedereen had een reden het avontuur aan te gaan. Een stuk rauwe geschiedenis waarin alleen plaats was voor mensen met een pioniersgeest. Het optimisme en het lef dat deze mensen destijds naar het westen dreef om van niets iets te maken, is nu nog te vinden in de Amerikaanse mentaliteit.
Bizons langs de weg
Ik rijd door de eindeloze prairiegraslanden, op de grens van Wyoming, South Dakota en Nebraska. Afgeplatte cumuluswolken drijven loom boven Big Sky Country. Ik ben al duizend keer gestopt om een foto te maken van de uitgestrektheid. Maar leegte laat zich niet fotograferen. Uit dit niets rijzen de Black Hills op, een middelgebergte tot 2500 meter hoog. Paha Sapa, heilig land voor de Lakota-indianen.
De zon staat al laag wanneer ik in Custer State Park mijn auto de Wildlife Loop Road op draai. Wuivende grashalmen en geurende salie. Ik word verrast door een groep van zo'n tweehonderd bizons langs de weg, luierend in het avondlicht. Voor de komst van de blanken trokken miljoenen van deze spierbonken over de Noord-Amerikaanse prairies. Grootschalige en nutteloze jacht dreef de bizon richting uitroeiing.
Als ik het raampje omlaag draai ruik ik de stoffige vacht en hoor kalfjes blaten. Tussen de bizons springen elegante pronghorn-antilopen, terwijl prairiehonden zenuwachtig op hun hol paraderen.
Star wars
Interior. Een dorp in een zee van niets. Een paar handen vol trailers en veel schroot. Armoede. Een kerk, een schooltje. Hier ligt ook Wounded Knee, waar in 1890 de indiaanse bevolking op een achterbakse manier werd uitgemoord door de blanken. Sindsdien staat Wounded Knee voor de natives van Amerika symbool voor de eerloosheid van de blanken.
Ik stap de Wagon Wheel Bar in voor een pizza en een biertje. Een paar cowboys spelen snooker. Er staan wel tweehonderd flessen sterke drank achter de bar. Wanneer vliegt die stoel erdoorheen zoals in een goede oude western... Aan de muur een poster van, natuurlijk, een blote dame. Aan de inrichting is geen tijd of geld besteed.
Ik overnacht hier in een prachtige cabin van de Cedar Pass Lodge. De volgende dag bezoek ik Badlands National Park, met de meest bizarre landschappen van de Verenigde Staten. 70 miljoen jaar geleden was dit een binnenzee waarin sedimenten als zand, klei en grint werden afgezet. Nu worden de zachte lagen bij elke regenbui verder weggespoeld en vormt zich een kleurrijke compositie van torentjes, canyons en heuvels. Zo buitenaards dat scènes van de film Star Wars hier zijn opgenomen.
Einddoel voor vandaag is het dorpje Deadwood. Ooit een mijnwerkersdorp waar Calamity Jane, Wild Bill Hickock, de Earps en Doc Holiday op de grenzen van het recht leefden. Nu een gambling town waar het gouderts in de casino's is vervangen door harde dollars.
Yellowstone National Park
Zomer 1871. Het groepje mannen van de Hayden Expeditie staart naar de vlammen in het kampvuur. Ze zijn het erover eens dat de bijzondere natuur van Yellowstone waar ze afgelopen dagen te paard doorheen trokken, beschermd moet blijven voor toekomstige generaties. Hun werk leidde in 1872 tot de oprichting van 's werelds eerste nationale park. 'For the benefit and enjoyment of the people' zoals nu nog op de noordelijke toegangspoort staat te lezen.
In 1913 werd de National Park Service opgericht, het orgaan dat alle nationale parken, monumenten en bossen moet beheren; anno 2013 zijn dat er 390. Amerika ging verder en passeerde in 1964 de Wilderness Act, ter bescherming van de wildernis.
Komende vanaf het Beartooth Plateau rijd ik via highway 212, een van de fraaiste scenic byways van het land, Yellowstone binnen. Met een oppervlak van bijna 9000 km2 (een kwart van Nederland) is Yellowstone te groot voor een vluchtig bezoek. Met een juiste planning kun je dit fantastische park in enkele dagen verkennen.
Yellowstone heeft een turbulente achtergrond. Het is gevormd door vulkanen en zal in de toekomst verwoest worden door vulkanen. De magma die hier dicht aan de oppervlakte komt, is de motor achter de geisers, hete bronnen en pruttelende modderpoelen. Spectaculair zijn de travertijn terrassen van Mammoth Hot Springs, de betrouwbare Old Faithfull Geyser, de kleurrijke Fountain Paint Pots en de Grand Prismatic Spring: het oog dat ons verbindt met de onderwereld...
Rocky Mountains met hoogste bergweg
Voor de kolonisten en ontdekkingsreizigers waren de bergen van het Grand Tetons National Park en Rocky Mountains National Park een onneembare muur. Verkenners werden vooruitgestuurd om een doorgang te vinden. Nee, vergeleken met die tijd is het overschrijden van de Rocky Mountains nu een peulenschil.
Ik stuur mijn Chevy over de Trail Ridge Road van Granby naar Estes Park, een rit van 48 mijl. Misschien wel de mooiste highway van Amerika, en met de pas op 3655 meter is het zeker de hoogste bergweg van het land. Je doorkruist alle ecologische zones, van het montane woud naar de naaldbossen, naar de subalpiene weiden en boven de boomgrens wacht de toendra en eeuwige sneeuw.
Ik daal af via de Peak to Peak Highway en bereik Denver, het eindpunt van mijn reis. Na elke trip en talloze uren mijmeren achter het stuur heb ik het idee dat ik de Amerikaanse samenleving weer iets beter begrijp. Waarom het is zoals het is. Voor mij is dat de essentie van reizen.
Spirit of the west
USA - Midwest, 20-daagse individuele natuurrondreis met huurauto langs parklodges en hotels
Reiscode 244682 | prijs v.a. €2645,- | vertrek jun - sep