Aankomst in Padstow, een vriendelijk en fotogeniek stadje aan de monding van de baai van de River Camel. Het stadje is geliefd bij ‘foodies’ vanwege de vele voortreffelijke restaurants, waaronder die van de beroemde tv-kok Rick Stein.  De stad is vernoemd naar St. Petroc die hier rond 500 n.Chr. arriveerde. De kerk van St. Petroc is grotendeels uit de 13e en 14e eeuw. De oude haven is zondermeer fotogeniek! 

Deze eerste wandeling van etappe 3 start langs de oevers van het estuarium van de River Camel naar Stepper Point, waar je de beschutting van de baai verlaat. Hier heb je uitzicht op de heuvels van  op Bodmin Moor in het binnenland en de 'Doom Bar': een zandbank voor de kust die in de loop der eeuwen honderden schepen heeft laten vergaan. De Doom Bar was zelfs zo berucht dat veel schepen liever het risico liepen om op de kust te vergaan in plaats van de ingang van Padstow met slecht weer te moeten te bereiken. Bij Porthmissen Bridge kun je in het voorjaar broedkolonies van alken en zeekoeten zien. Via Trevone Bay, een prachtig zandstrand dat populair bij surfers is, bereik je  en Harlyn, een ander paradijs voor surfers, dat ooit beroemd om de sardienen visserij. Het kustpad bereikt Trevose Head, waar je op heldere dagen zowel St. Ives als Newquay kunt zien liggen. De witte vuurtoren is vaak 's middags open. Het pad gaat dan naar het zuiden en passeert de prachtige stranden rond Constantine voordat je de lieflijke baai van Treyarnon bereikt. Hier wacht een taxi om je terug naar Padstow te brengen. Lengte 18,5 km, 250m stijgen en dalen, duur 5,5 uur.

Een kort taxiritje brengt je na het ontbijt terug in Treyarnon Bay. Het kustpad passeert het natuurreservaat Trethias Island en slingert langs kleine baaitjes naar Porthcothan Bay. Dan klimt het pad naar Park Head, dat een prachtig uitzicht biedt op Bedruthan Steps, een groep rotspilaren die een populaire toeristische trekpleister zijn sinds de spoorlijn Newquay in 1875 bereikte. De rotsen zouden hier zijn neergesmeten door de Cornish reus Bedruthan. Langs het dorp Mawgan Porth volgt de route de klif boven Watergate Bay. Bij het naderen van Newquay komt het pad aan bij Trevelgue Head en het grootste fort uit de ijzertijd in de regio. Over Barrowfields, met zijn drie grafheuvels uit de bronstijd, daalt het pad af naar Newquay. Misschien is deze levendige kustplaats een behoorlijke schok na de rustige wandeling. Niettemin kijkt de stad uit op fijn goudkleurig zand, dat de Atlantische golven dempt en Newquay tot de surfhoofdstad van Groot-Brittannië maakt. Vóór de roem van het surfen was Newquay vooral belend als vissershaven, waar de miljoenen sardientjes werden gevangen; de beroemde Pilchard visserij. Tegenwoordig heeft Newquay een beroemd zeeaquarium. Lengte 22 km, 350m stijgen en dalen, duur 6,5 uur.

Newquay is een van de grootste plaatsen aan de Atlantische kust van Cornwall, en het duurt dan ook even voordat we de stad achter ons hebben gelaten. Maar ook de kust van Newquay biedt het nodige aan landschappelijke schoonheid. De Victoriaanse huizen, de stranden en  Island House Bridge geven de stad een aantrekkelijk karakter. Bij het verlaten van de haven klimt het pad omhoog naar Towan Head, waar drieteenmeeuwen broeden, en voorbij de witgekalkte Huer's Hut, waar vanaf uitkijkposten de komst van de sardines in de gaten werd gehouden. Het pad passeert het surfstrand Fistral Beach en rondt Pentire Point. Dan bereikt het de monding van Gannel River die je bij eb via een voetrug oversteekt en bij hoogwater met een pontje of via een brug die wat verder landinwaarts ligt. Het pad slingert daarna rond landtongen en baaien naar Kelsey Head, de locatie van een fort uit de ijzertijd, en daalt dan af naar het dorp Holywell, vernoemd naar een oude waterput en de even oude herberg genaamd 'Treguth.' Voor de kust liggen de twee piramidevormige Carter’s Rocks. Dan wandel je door de duinen of over het gouden zand langs Perran Beach en passeer je de kleine ruïne van St Piran's Oratory, waarvan wordt gezegd dat het de oudste kerk in Cornwall is (8e eeuw). Afhankelijk van het getijniveau bereik je het dorp Perranporth via het strand of de klif. Lengte 20 km, 250m stijgen en dalen, duur 6 uur. 

Vandaag wacht een van de pittiger wandelingen van deze etappe. Het kustpad volgt vandaag de kliffen rond Cligga Head, langs mijnschachten, waar nu hoefijzerneusvleermuizen leven, en de overblijfselen van tinmijnen, Onderweg wachten je dramatische uitzichten op de mijngebouwen en schoorstenen die verderop het landschap rond St Agnes bezaaien. Onderweg kom je in Trevellas Porth en vervolgens in Trevaunance Cove, waar een pub aan het water ligt. Het relatief gemakkelijke pad klimt dn geleidelijk naar St Agnes Head, langs kliffen waar vogels nestelen. In het gelijknamige dorp zie je de voormalige mijnwerkershuisjes en een interessant klein museum in een oude kapel. Het pad daalt af langs de ruïnes van de Wheal Coates-mijn naar de zanderige inham van Chapel Porth. Dan gaat het weer terug naar de kliftoppen en passeert de Wheal Charlotte Mine. Na het baaitje van Porthtowan gaat het pad nogmaals bovenlangs de kliftoppen naar de haven bij Portreath, vanwaar mineralen werden geëxporteerd uit de mijnen bij Redruth. Lengte 20 km, 400m stijgen en dalen, duur 6,5 uur.

Het stuk kust dat je vandaag volgt is nauwelijks bewoond, dus geen haventjes of dorpje, maar vooral veel natuurschoon. Bij het verlaten van Portreath wacht eerst een korte, pittige klim naar Tregea Hill en het baaitje Ralph’s Cupboard. Dan volgt ruim 10 km aan National Trust-land, meestal hoog boven de zee langs Carvannel en Reskajeage Downs. Dan bereik je  een nogal sensationele bres in de kliffen, genaamd Hell's Mouth. Bij Navax Point maak je kans op grijze zeehonden. Verderop ligt Godrevy Point, met voor de kust de vuurtoren op Godrevy Island, die waarschijnlijk de inspiratiebron voor Virginia Wolfs 'To the Lighthouse'. De vuurtoren markeert het einde van een verraderlijke rij riffen, genaamd The Stones, die voor veel schepen noodlottig bleken. Veel van de slachtoffers zijn begraven op het kerkhof van Gwithian, een slaperig dorp met rieten huisjes en een interessante oude pub, The Pendarves Arms dat wat verder landinwaarts ligt. Het pad slingert vervolgens door de eindeloze zandduinen van Towans naar de drukke haven van Hayle. Lengte 19,5 km, 250m stijgen en dalen, duur 6 uur.

De laatste wandeling is kort, zodat je bijtijds in St.Ives bent. Het pad loopt langs het Hayle Estuary, dat bekend staat om zijn zeevogels en steltlopers. Je passeert de duinen boven Porth Kidney en loopt langs de oever van Carbis Bay, dat bij zonnig weer azuurblauw water heeft. Zo bereik je het beroemde kunstenaarsstadje. St. Ives dateert uit 460 na Chr., toen de missionaris St. Ia - dochter van een Ierse leider - hier aan land kwam en haar naam gaf aan de nederzetting. Beschermd tegen Atlantische stormen was St. Ives ooit de belangrijkste vissershaven in Cornwall maar, net als elders aan de omliggende kust, raakten de visstanden aan het begin van de 20e eeuw uitgeput en verdween de vissersvloot grotendeels. Al in 1811 bezocht Wiliam Turner het dorpje om de zeegezichten te schilderen en eind jaren 1880 vestigden verschillende kunstenaars zich in het stadje en werd het een levendige kunstenaarskolonie. St.Ives bereikte haar culturele hoogtijdagen in de late jaren 1940 en de jaren 1950, toen de beeldhouwster Barbara Hepworth er woonde. Tegenwoordig is hun werk te zien in de St Ives Tate Gallery, het Barbara Hepworth Museum en de Bernard Leach Gallery. Lengte 9 km, 100m stijgen en dalen, wandelduur 3 uur.

Na het ontbijt eindigt het arrangement.