Door: Caroline van Ommeren
Lang geleden werd het universum als een immens ei gezien. De ene helft van de eierschaal verbeeldde de hemel, de andere helft de aarde. Het leven werd mogelijk toen de zon aan de hemel verscheen, stralend als de dooier van een perfect gebakken spiegelei ‘sunny side up’.
Sinds mensenheugenis is het ei een universeel vruchtbaarheidssymbool, de voorbode van de lente. De oude Germanen begroeven eieren in de akkers om een goede oogst af te smeken. Wat struif op de ploeg kon ook geen kwaad. In de christelijke traditie wordt het Germaanse gebruik voortgezet door met Pasen gekleurde eieren te verstoppen. Het ei als symbool voor de wederopstanding, waarbij het roodgeverfde paasei de verbeelding van het bloed van Christus is. Alle andere kleuren zijn er voor het vrolijke lentegevoel aan de ontbijttafel.
Ook in China worden eieren geverfd, maar dat heeft niets met de paashaas te maken. Rood is de kleur van vreugde en geluk, en wat maakt gelukkiger dan de geboorte van een zoon? Om het lot een handje te helpen offeren zwangere vrouwen een roodgeverfd ei aan Linshui Furen, de taoïstische godin van de vruchtbaarheid. Als de baby een maand oud is, wordt dit ook met rode eieren gevierd, zelfs als het een meisje is.
Of het ei nu rood, wit of bruin is, in sommige culturen is het eten ervan tijdens de zwangerschap taboe. Op het Amerikaanse platteland tot diep in Afrika wortelt het geloof dat het ongeluk brengt. Een omelet kan leiden tot krankzinnigheid van de aanstaande moeder of – nog erger – de baby komt kaal en roze gekleurd ter wereld.
Als we maanden na Pasen nog een beschilderd ei in de tuin vinden, denken we wel tweemaal na voor het te pellen. Wij eten onze eitjes het liefst vers. In China denken ze daar anders over. ‘Duizend jaar oude eieren’ – die overigens ‘slechts’ een maand of drie oud zijn – zijn een geliefde traktatie. De rauwe eendeneieren worden ingekapseld in een mengsel van kalk, as, thee en zout, en bewaard in rijstkaf. Als na honderd dagen de eieren gepeld worden, komt donkergekleurd eiwit tevoorschijn. De dooier is grauw groenig en doet denken aan een paasei dat te lang achter de rozenstruik heeft gelegen. Maar met wat ingemaakte zoute groenten is de smaak van het Chinese ei verrassend lekker.
Wie niet gaat watertanden van geconserveerde eieren, zal zich ook verre houden van die andere Aziatische lekkernij: balut. In deze gekookte eendeneieren zit een bijna volgroeid itik (kuiken) verstopt. Met vel en veer wordt het eendje uit het ei gepeuterd en met een snufje zout verorberd. Vooral op de Filipijnen is men er dol op omdat het als een remedie tegen lusteloosheid wordt beschouwd.
In geloof en bijgeloof, in mayonaise en hollandaise; het ei is een onmisbaar ingrediënt. We klutsen het zelfs door de taal: we lopen op eieren en we kiezen het voor ons geld. Wie ‘a good egg’ wordt genoemd mag dat als compliment beschouwen. Maar degene die ons een zacht ei noemt, daar hebben we nog een eitje mee te pellen.
1. De klassieke manier: - breng water in een pan aan de kook - voeg een scheut azijn toe, dit is essentieel om het eiwit snel te laten stollen - roer met een lepel het water rond zodat een draaikolk ontstaat - breek het ei en laat het voorzichtig in het (nu) langzaam draaiende water glijden. Let op: tijdens het pocheren moet het water net tegen de kook aan zijn en mag het niet borrelen - schep het ei na 3 tot 4 minuten met een schuimspaan uit het water en laat het even drogen op keukenpapier
2. Het ei van Columbus-trucje of als het ei niet kakelvers is: - vet een boterhamzakje in met (olijf) olie en keer het binnenstebuiten - breek het ei, laat het voorzichtige in het zakje glijden en knoop het zakje boven het ei dicht - hang het zakje 3 tot 4 minuten in een pan met water dat tegen de kook aan is - knip het zakje open en ontvet het ei op wat keukenpapier Dat is het hele eieren eten!
