Albanie

Wandelen in wonderschoon Albanië Blog

Vijf jaar na een trekking door de Albanese Alpen, keerde ik terug voor een studiereis. Razendnieuwsgierig, want Albanië is een land dat snel verandert. Ook op het gebied van outdoor-toerisme. Inmiddels zijn er meerdere trekking routes bij gekomen, ook cross-border, en kun je vanaf Schiphol voor een habbekrats rechtstreeks vliegen op hoofdstad Tirana.

Het was een van de mooiste trekkings die ik tot dan toe gemaakt had. Vanuit de Valbona-vallei naar Teth, midden in de steile Albanese Alpen. Een week lang had ik voor SNP in een roman van A. den Doolaard** rondgelopen, door afgelegen valleien, langs messcherpe kalkrotsen, logerend bij mensen die voor het grootste deel een zelfvoorzienend bestaan leidden. Met een koe, een veldje maïs om haar te voeden en wat groenten rond het erf, leken ze zich prima redden in het berggebied tegen de Montenegrijnse grens. Winkels was ik nergens tegengekomen in die zomer van 2012.

** Leestip:
De herberg met het hoefijzer van A. den Doolaard. Een verhaal dat zich grotendeels afspeelt in de Teth-vallei. Over bloedwraak in de Albanese Alpen. Dé roman om helemaal in de sfeer te komen voor je reis naar Albanië!

Rechtstreeks vliegen op Tirana

Nu, vijf jaar later, zet ik opnieuw voet op Albanese bodem. Ik ben zojuist uit het eerste vliegtuig gestapt dat rechtstreeks de oversteek vanaf Schiphol naar Tirana heeft gemaakt, de hoofdstad van het land. Na de ´doop´ van het vliegtuig door de brandweer word ik opgenomen in een gezamenlijk feestje van de luchthaven, de wederzijdse ambassades en natuurlijk de luchtvaartmaatschappij zelf. Het doorknippen van het rode lint is dan al lang en breed gefilmd door de tv.

Goed, deze publiciteit, denk ik bij mezelf. Nog altijd zijn er West-Europeanen die denken dat Albanië de anarchie van na de val van het IJzeren Gordijn nog steeds niet te boven is gekomen. Gelukkig heeft de bergachtige staat aan de Adriatische Zee zich ondertussen kunnen ontwikkelen tot een functionerende democratie.

Peaks of the Balkan

In een zaaltje van de Nederlandse Ambassade spreek ik een ochtend later mensen uit de buitensportwereld. Albanezen, maar ook Nederlanders die op een of andere wijze in dit bijzondere Balkanland terecht zijn gekomen. Ook ontmoet ik de Albanese partner van SNP. En ik ben positief verrast wanneer hij me vertelt: ´In Teth en Valbona, in de Albanese Alpen, weten de gastgezinnen en pensions al helemaal hoe ze mensen moeten ontvangen, daar kunnen we mensen nu ook al op met een privéreis naartoe sturen. De bergwandelaars die nu naar de meest afgelegen gebieden willen gaan, nemen we vooral mee op de Peaks of the Balkan-groepsreis, een cross-border-trekking, die behalve door de Albanese Alpen ook door Montenegro en Kosovo gaat.´

The Mysterious South

Maar ook in het zuiden van Albanië wordt gewerkt aan ontginning van de bergen voor bergwandelaars. Onder de noemer ´The Mysterious South´ wordt met hulp van de Duitse federale overheid een geschikte infrastructuur ontwikkeld. De bergen zijn er wel wat lager, maar de combinatie van bergen en kust moet echt fantastisch zijn. De tip krijg ik van Martin Sobota, een architect-stedenbouwkundige van Duitse origine, die projecten doet in Albanië en die goed is ingewijd in de toeristische sector van het land. Ik heb het geluk naast hem in de bus te zitten onderweg naar havenplaats Durrës. Samen met een landschapsarchitectenbureau heeft Martin daar in opdracht van de lokale overheid een geheel nieuwe pier, boulevard en plein ontworpen. Nog voor zonsondergang komen we er aan. Het is een Waterfront waar menig Nederlandse kustplaats stinkjaloers op zal zijn. Met een prachtig brede boulevard, die uitmondt in een pier van lichtgekleurd natuursteen. En dat terwijl het vijf jaar geleden nog braakliggend terrein was. Mooi om te zien dat dit soort dingen mogelijk zijn in Albanië.

Opgefrist Tirana

En ook hoofdstad Tirana verandert snel. Zeker nu er een paar jaar geleden een energieke burgemeester is aangetreden die van aanpakken weet. Kunstenaars worden actief ingehuurd om schilderingen te maken op publieke objecten. Zo kan je plotseling oog-in-oog staan met een Dalí, die je aankijkt vanaf een schakelkast. En was je vijf jaar geleden je leven op straat niet zeker door ontbrekende putdeksels, nu is de straat er zwarte-gaten-vrij. Dat scheelt een stuk als je ´s nachts vanuit een cocktailbar in de nu zo hippe wijk Blloku naar je hotel moet lopen. Want wie uit de Albanese bergen komt, kan zich best een nachtje onderdompelen in de stad.

Tekst en foto´s door: Lex van den Bosch

Over Lex van den Bosch

Lex van den Bosch is van huis uit bioloog en woonde twee jaar in de outback van Namibië, waar hij een safari camp opbouwde aan de Fish River Canyon. Lex houdt van veel soorten buitensport, natuur, beesten en planten, een beetje geologie, een vleugje geschiedenis, talen, lekker eten en natuurlijk van reizen, verhalen maken en fotograferen.