Wandelen in de ongerepte Monti Sabini Blog

Tekst en foto´s: Lex van den Bosch, Shutterstock

Ik loop nu vier dagen samen met mijn vriendin rond in de Monti Sabini en ik blijf me maar verbazen: hoe kan een gebied als dit, vlak in de buurt van wereldstad Rome, vrijwel onontdekt zijn gebleven? Dorpen die een slordige duizend jaar geleden op een heuvel zijn geplakt, nog helemaal intact, te midden van een in en in groen landschap met beuken, eiken en esdoorns. Vier dagen lang wandelen en geen sterveling voor onze voeten, waar maak je dat nog mee?

Kennelijk zijn de Romeinen, en dan bedoel ik de huidige bewoners van de Italiaanse hoofdstad, na de Sabijnse maagdenroof de groene ´heuvelen´ helemaal vergeten. Ze stappen er gewoonweg overheen als ze op zoek zijn naar een vakantieplek. De enige mensen die je hier tegen zou kunnen komen in de bergen zijn de pelgrimreizigers, wanneer het rood-wit gemarkeerd pad de blauw met gele strepen van de Sint-Fransiscusroute kruist.

En over die markering is nogal wat te vertellen. Gisteren heb ik gesproken met Stefano, de man die de routes heeft uitgezet en de trekking door de Monti Sabini heeft ontworpen. Ik ontmoette hem op de biologische farm van Mauro en Ornella, een van de overnachtingsplekken die aan de route ligt. Stefano heeft eigenhandig 130 kilometer aan paden aangelegd en opengehakt met een kapmes en een kettingzaag. Ook heeft hij de routes gemarkeerd. Ik kan het bijna niet geloven wanneer hij het me vertelt. In mijn gedachten zie ik hem met twee emmertjes verf door de bramenstruiken rennen. Want Stefano is bezig, altijd bezig. Is hij de route niet aan het nalopen, wat hij vijf keer per jaar doet, dan is hij wel met gasten of bagage in de weer. Ik heb zelden iemand met zoveel toewijding ontmoet in het toerisme. Stefano is zielsblij als ik hem vertel hoe enthousiast ik over ´zijn´ Sabijnse bergen ben.

Maar in de voorjaarsmaanden is het dan ook één groot feest in de loofbossen op de hellingen. Dagenlang lopen we langs tapijten van bloeiende cyclamen, anemonen en sleutelbloemen. En dan zijn er ook nog eens al die orchideeën. Zelfs een niet-plantenliefhebber zal hiervoor door de knieën gaan, want je wilt toch minstens met één foto als bewijsmateriaal thuiskomen. Het was wel een beetje een gok om vroeg in het seizoen te gaan, want hoe dichter je bij de natte wintermaanden zit, hoe meer kans op regen je nu eenmaal hebt, maar beter dan dit konden we het niet treffen; zon met temperaturen tussen de 20 en 25 graden. We horen het bos bijna groeien op onze tocht. Elke dag staan de mos- en donseiken net wat meer in het blad dan de vorige. Ik kan me niet herinneren het voorjaar ooit mooier te hebben meegemaakt dan in de Sabijnse Bergen!

Wil jij net als Lex wandelen in de onontdekte Monti Sabini? SNP heeft er een 8-daagse privéreis waarbij je wandelt van dorp naar dorp en overnacht in mooi gelegen agriturismo's en sfeervolle hotelletjes.

Lex van den Bosch is van huis uit bioloog en woonde twee jaar in de outback van Namibië, waar hij een safari camp opbouwde aan de Fish River Canyon. Lex houdt van veel soorten buitensport, natuur, beesten en planten, een beetje geologie, een vleugje geschiedenis, talen, lekker eten en natuurlijk van reizen, verhalen maken en fotograferen.