Reizen als een Nomade 17-daagse individuele wandelreis Kirgizië

Eén bijzonder moment? Mogen het er echt niet meer zijn? SNP regiomanager Jeroen Bruil, net terug uit Kirgizië, waar hij voor SNP een nieuwe, individuele wandelreis heeft uitgezet, heeft het moeilijk. Maar vooruit, als hij er één moet noemen, dan de laatste avond in Kirgizië, toen hij met de lokale agent naar een sauna ging en in zijn adamskostuum op een bankje in de stoomdampen lag, terwijl zijn rug werd bewerkt met een natte berkentak. En of-ie misschien nog een slok wodka wou. Of een stuk gedroogde stokvis. Jeroen: ‘Super interessant toch? Dit maak ik niet vaak mee met onze lokale partners. Kirgiezen sluiten je in hun hart en zijn trots om hun cultuur met je te delen.’

Tijdens deze bijzondere rondreis maak je kennis met de nomadencultuur, maar vooral ook met het landschap van Kirgizië. Hoe ziet het programma er uit? Je begint in Bishkek, waar je twee nachten kunt bijkomen en wennen aan het tijdverschil (dat meevalt hoor: 4 of 5 uur). Bishkek, met een miljoen inwoners, is een fijne, groene stad met veel parken en beelden van Russische helden op sokkels. Jeroen: ‘Ga zeker ook langs de bazaar, waar je alles voor een prikkie kunt kopen. Voedsel en kruiden, maar ook kleding. Je krijgt hier al een indruk van wat het land te bieden heeft: een combinatie van islam en christelijke cultuur.’

Na een ‘warming up’-wandeling door het Ala-Archa Nationaal Park, begint het echte ‘werk’: een vierdaagse trekking vanuit de vallei Chon-Kemin, ten oosten van Bishkek. Een bijzondere tocht, al was het maar omdat het landschap onderweg spectaculair verandert. ’Aan de noordkant van de bergen loop je door uitgestrekte dennenbossen. Ben je de 3350 meter hoge pas over, dan zit je aan de zuidkant van de hellingen. Daar staat de zon op en het waait harder, je wandelt hier door een steppenlandschap. Op dag drie zie je het meer Issyk Kul glinsteren in de verte.’

De totale lengte van deze tocht is zo’n 45 kilometer en het tempo bepaal je zelf. Heerlijk! En geen gezeul met kampeerspullen, want alles wordt vervoerd per paard. Twee paardenmannen en een kok verzorgen het bivak, dus als je aankomt, staat de tent klaar en wordt de ‘high tea’ geserveerd, in stijl op een kleedje. Je tent staat naast een stroompje, middenin de ongereptheid. Verder: rust en stilte. ’Op de wolven na dan, die hoorden we ’s nachts huilen.’ Wacht even, wolven? En als je dan moet plassen, ’s nachts? Jeroen: ‘Ah joh, gewoon met de Petzl op, en dan niet te ver van de tent.’ Geruststelling: je hebt je eigen gids bij je. Iemand die de weg weet en Russisch en Kirgizisch spreekt. In het plaatsje Cholpon-Ata, als de eerste trekking erop zit, kun je bijkomen in een warmwaterbad.

Een stuk ten oosten van het meer Issyk Kul ligt Karakol. In de negentiende eeuw gesticht als Russische militaire post, later vernoemd naar de ontdekkingsreiziger Nikolaj Przjevalski en tegenwoordig een populair startpunt voor trekkings in de omliggende bergen. De mooiste maak je tijdens deze reis, een tocht van drie dagen naar het bergmeer Ala-Kul. Zonder paarden deze keer (het pad is op een paar stukken te rotsachtig), maar er gaan wel een paar dragers mee die vooruit lopen en het bivak opzetten. Dat is fijn, want zo heb je zelf meer tijd om van de omgeving te genieten. Glinsterende rivieren. Bergpassen. Een smaragdgroen bergmeer. Neem wel warme kleding mee, want je krijgt hier soms te maken met vier seizoenen op één dag. ‘Op de tweede pas had het net gesneeuwd, bij de afdaling zakten we soms tot over onze enkels weg in de knisperend verse sneeuw.’ In het dorp Altyn Arashan eindigt de trekking in Kirgizische stijl: met een bad in de natuurlijke hotsprings.

Voor de terugreis van 45 km naar Karakol staat er intussen de UAZ 450 klaar. Een Russisch voertuig, bijgenaamd ‘broodje’, dat zelfs de slechtste wegen ter wereld aankan. De bestuurder, Vladimir, is al net zo onverschrokken. Zijn bijnaam is ’Schuhmacher’, niet omdat hij zo hard rijdt (vaak gaat het stapvoets), maar vanwege zijn stuurmanskunst. De weg kronkelt niet alleen, maar zit ook zó vol gaten dat het hele gebeuren nog het meest weg heeft van een kermisattractie. Hou je vast!

Na Karakol gaat de reis verder onderlangs Issyk Kul, met onder meer een stop bij de markante rotsen van de ‘Zeven stieren’ bij Jety-Oguz en bij het grillig geërodeerde karstlandschap van Skazka canyon. Het derde hoogtepunt van de reis is een bezoek aan de yurtkampen bij Song Kul, een bergmeer op 3025 meter hoogte.

‘Weergaloos mooi,’ zegt Jeroen over de bergweg ernaartoe. ‘Nadat je talloze kuddes paarden bent gepasseerd, wordt het landschap steeds ruiger, de weg verandert in een gravelweg die in 33 haarspeldbochten zich een weg omhoog baant naar de pas op 3143 meter. ’s Avonds slaap je in een yurt, aan de oever van Song Kul. Lekker onder de wollen dekens en eventueel met een kacheltje aan.’

Samengevat: Kirgizië is een land om in je hart te sluiten. Tijdens de vier nachten die je in homestays verblijft, biedt de tijd rondom het avondeten trouwens dé kans om met de gastvrije eigenaren te praten. Het hoeft niet, maar ze vinden het leuk. Want dat is namelijk óók een traditie, bij een volk van nomaden, en misschien wel de belangrijkste: reizigers haal je binnen, reizigers haal je aan tafel. Overal waar je komt tijdens deze reis, of het nu een tent is of een homestay of een yurt, staat de tafel vol. Met brood, jam, soep en schalen vol snoepjes in kleurige knisperpapiertjes. Welkom in Kirgizië, willen ze maar zeggen. Fijn dat je er bent!

 Hoogtepunten

• Prachtige dagwandelingen en twee meerdaagse trekkings door alpien berglandschap
• Kirgizische saunacultuur (en natuurlijke warme baden)
• Overnachtingen middenin de natuur, in tenten en in een yurt
• Reis per Russische bus van Altyn Arashan naar Karakol