Vlucht naar Manchester en aansluitend transfer van ca 2,5 uur naar St Bees, het beginpunt van Wainwrights Coast-to-Coast walk aan de Ierse Zee.

De eerste etappe van ons Coast-to-Coast  avontuur gaat van start op het kiezelstrand van St Bees.  Eerst volgen we het pad bovenlangs de rode zandstenen zeekliffen van St Bees Head, waar de enige broedkolonie van zwarte zeekoeten in Engeland is. Dan keren we de Ierse Zee de rug toe en gaat het landinwaarts over heuvelachtig terrein naar de rand van het Lake District National Park. Dent Hill is de eerste echte heuvel die we oversteken. De klim geeft je een indicatie of je fit genoeg bent voor de volgende dagen! Hoewel kort, volgt misschien wel de steilste afdaling van de hele tocht, naar Nanny Catch Gate. Dan volgt een mooi stukje door een vallei en bereiken we het groene dorpje Ennerdale Bridge, waar we overnachten in een vriendelijk familiehotel met een gezellige bar met open haard. Lengte 25 km, 650m stijgen en 560m dalen, duur 7 uur.

Vandaag betreden we het bergachtige Lake District National Park. De dag begint met een tocht over een  schilderachtig voetpad langs de oever van Ennerdale Water, met een gemakkelijk klimmetje onder Angler's Crag bij Robin Hood's Seat. Dan volgt een lang bospad door de vallei van Ennerdale naar Black Sail Hut, de kleinste jeugdherberg van Engeland en oorspronkelijk een herdershut. Een steile klim langs het beekje de Lowther Beck brengt ons op de venige bergrug staat en met wat geluk hebben we hier uitzicht over Buttermere. Na het ‘drum house’ dalen we af naar de Honister-leisteenmijn die bij de gelijknamige pas ligt. Hier ligt een pub waar we bij slecht weer even kunnen schuilen en opwarmen. Tenslotte dalen we af naar Borrowdale; misschien wel de mooiste vallei van het Lake District, met zijn rotsen en loofbomen. Dit is een heerlijk ensemble van gehuchten, Seatoller (de natste plaats van Engeland), Longthwaite, Rosthwaite en Stonethwaite. Mooie paden langs de rivier verbinden de dorpjes en hun pubs met elkaar. ‘Thwaite’ is oud-Noors is voor paddock, een omheining voor paarden. De wandeling eindigt in Rosthwaite. Lengte 24 km, 550m stijgen en  dalen, duur 7,5 uur.

Een kortere, maar prachtige wandeling door klassiek Lakeland-landschap leidt ons over de bergrug Greenup Edge naar Easedale en Grasmere.  Bij mooi weer kunnen we aan het eind van de tocht kiezen voor de route over de bergkam van Gibson Knot en Helm Crag, vanwaar we prachtig uitzicht aan weerskanten hebben en op Grasmere recht voor ons. Bij slecht weer kunnen we voor een gemakkelijker route door de vallei van Easedale kiezen. Grasmere is een van Lakeland’s populairste  dorpen, en hopelijk is er vanmiddag of morgenochtend tijd om het huis van de dichter Wordsworth in Dove Cottage te bezoeken en de beroemde Ginger Bread Shop te bezoeken! Lengte 14,5 km, 650 m stijgen en dalen, duur 6 uur.

Vandaag bedwingen we de Grisedale Pass. Bij mooi weer kunnen we vanaf Grisdale Pass over de bergkam St Sunday Crag (840m) vanwaar we een  uitzonderlijk uitzicht over Ullswater hebben. De afdaling naar Patterdale is misschien wel de meest adembenemende van de reis. Een andere route gaat na de Grisedale Pass (609 m) via het kleine bergmeer van Grisedale Tarn en door de vallei van Patterdale naar Glenridding of Patterdale. Deze lagere en gemakkelijkere route doen we sowieso als het slecht weer is. De reisleider beslist, mede afhankelijk van de weercondities welke route gekozen wordt. De wandeling eindigt in Glenridding aan het prachtige Ullswater of in het gehuchtje Patterdale dat in de vallei ligt, 1 km vóór het meer van Ullswater. De wandeling door de vallei is 15,5 km, 500 m stijgen en dalen, 5,5 uur. Via de St Sunday Crag is 14 km, 800 m stijgen en dalen, duur 7 uur.

Deze laatste dag door de Cumbrian Mountains begint met een steile klim langs het mooie bergmeertje Angle Tarn. Het gaat verder omhoog bovenlangs het meer van Hayeswater en naar een markante steenhoop waar je afslaat om de vlakke top van Kidsty Pike over te steken. Met 790m hoogte is dit het hoogste punt van de standaard route van de Coast-to-Coast. Dan daal je steil af naar het stuwmeer van Haweswater, een enorme watermassa die in 1929 werd ontworpen om Manchester van drinkwater te voorzien, waardoor een paar dorpen verdronken. Je volgt het lange pad langs de oever van het reservoir, langs verlaten boerderijtjes,  Aan het einde van Haweswater, bij Burnbanks wacht een bus die ons naar Tebay brengt, waar we in een modern hotel overnachten. Lengte 19,5 km, 600 m stijgen en 600 m dalen, duur 6 uur.

Na het ontbijt worden we weer een stukje op weg gebracht en wacht ons een overbruggingsdag tussen Cumbria en The Yorkshire Dales. Je wandelt voornamelijk door een zacht glooiend gebied van weilanden met hier en daar een boerderij of gehuchtje. Vanaf Shap wandelen we door de heuvelachtige Limestone Moors. We volgen de kalkstenen richels, die bezaaid zijn met ‘grillige’ rotsblokken die hierin de laatste ijstijd zijn achtergelaten door gletsjers. Het landschap is hier ruig en desolaat. In de omgeving van Orton is er weer een ‘change of scenery’ en wandelen we door een vriendelijk golvend landschap van weilanden met hier en daar een afgelegen boerderij. We eindigen de wandeling bij het heide- en veengebied rond het meertje  Sunbiggin Tarn, een belangrijke plek voor vogels. Hier wacht de bus die ons naar Kirkby Stephens brengt, het aantrekkelijke marktstadje dat aan de voet van de Pennine Hills ligt. In het stadje moet je zeker een bezoek brengen aan de St. Hedda’s Church met de 8e-eeuwse Loki-steen uit de Noorse mythologie.   Lengte 18,5 km, 300 m stijgen en dalen, duur 5,5 uur.

De wandeling van vandaag voert ons over "The Backbone of England": de afgeplatte en verlaten heuvels van de Pennines. Een lange, geleidelijke klim leidt ons het stadje uit naar de kam van de Pennines (661m), waar de mysterieuze  ‘cairns’ van Nine Standards Rigg staan. De stenen obelisken vormen mogelijk een oude grensmarkering, maar de echte oorsprong is onbekend.  Het markeert de waterscheiding van Engeland: vanaf nu stroomt het water dat je passeert niet langer naar de Ierse Zee, maar naar de Noordzee.  Vervolgens steken we de, bij slecht weer dreigend aandoende,  heidevelden over naar Keld in Swaledale. Als het een natte en koude dag is, kunnen we een alternatieve, lagere route volgen en op de boerderij van Ravenseat genieten van welkome beschutting, een scone en thee. Als we Keld naderen worden de heidevelden vriendelijker. Het dorpje Keld kent vele watervallen en oude stenen schuren. Lengte 19,5 km, 700 m stijgen en 500 m dalen, duur 6 uur.

Er zijn vandaag twee opties, een lastige keuze die we aan het begin van de wandeling al moeten maken... Beide opties tonen elk een eigen gezicht van het prachtige Yorkshire Dales National Park. De ene is een iets langere en hogere route over wilde heidevelden van Melbecks Moor en langs lang verlaten loodmijnen, die vooral voor liefhebbers van industriële erfgoed interessant zijn. Als het weer niet goed is of we gewoon liever een lagere route volgen, is er de mooie alternatieve route via Swaledale, dat met zijn door ontelbare stenen muurtjes omgeven weilanden hét klassieke plaatje van Yorkshire Dales vormt. Op deze route is er een erg leuke pub in Gunnerside. De dag eindigt in Reeth, een aantrekkelijk groen dorp dat opbloeide op het hoogtepunt van het mijnbouwtijdperk en vandaag de dag goed populair is bij toeristen, vandaar een verzameling pubs en theewinkels. Als we in het sfeervolle en comfortabele hotel in het 5 km verderop gelegen Arkengarthdale verblijven, worden we daar het laatste stukje naar toe gebracht. De hoge route is 18.5 km, 580 m stijgen en 750 m dalen, duur 7 uur; de lage route is 19 km, 150 m stijgen en 300 m dalen, duur 5,5 uur.

Vandaag wandelen we door het prachtige Swaledale, door weilanden en langs vriendelijke dorpjes en gehuchtjes als Marrick en Marks. Af en toe zoekt de route het wat hogerop zodat we mooi uitzicht over de vallei hebben. We maken geregeld gebruik van het typisch Engelse ‘right of way” dat ons toestaat om over boeren erven en landerijen te wandelen, zolang we maar op de ‘public foothpaths’ blijft. Dat betekent wel dat we regelmatig via ‘stiles’(trapjes) en ‘kissing gates’ over of langs muurtjes of heggen van de ene wei naar de andere wandelen. Aan het eind van de tocht wandelen we onderlangs de mooie kalksteenwand van de Whitcliffe naar het stadje Richmond. Dit buitengewoon pittoreske stad Richmond, met zijn geplaveide marktplein en Normandisch kasteel, is een populaire bestemming voor bezoekers en veel Coast-to-Coast wandelaars houden er een dagje rust. Net buiten het stadje stroomt de River Swale over de Town Falls, die wanneer er veel water in de rivier staat behoorlijk indrukwekkend is. Lengte 17,5 km, 400m stijgen, 460m dalen, duur 5 uur.

We laten de Yorkshire Dales achter ons en wandelen vandaag door het Yorkshire laagland dat zich tussen de Dales en de North York Moors uitstrekt. Dit is hoofdzakelijk agrarisch land en je wandelt over stille weggetjes, door weilanden en langs beekjes. Eerst volgen we de rivier de Swale en wandelen door de velden naar de Catterick Race Course, en vervolgens naar Bolton-on-Swale, waar we bij het kerkje een ideale lunchstop vinden. Dan gaat het langs kleine stroompjes, door weilanden en over rustige landweggetjes naar het dorpje Danby Wiske met zijn ‘green’ en pub. Hier wacht de bus die ons naar Osmotherley brengt. Osmotherley is een schilderachtig heuveldorp op de rand van de North York Moors, met drie pubs om uit te kiezen, en de oudste nog functionerende Methodist Church van Groot-Brittannië uit 1754. Lengte 23 km, 175 m stijgen, 275m dalen, duur 6 uur.

Deze eerste wandeling door North York Moors National Park is een ware ‘roller coaster’: het gaat na een eerste klim tot bovenop de Moors steeds op en neer door het golvende landschap van met heide bedekte heuvels. Nadat we van Scarth Wood Moor zijn gekomen, wacht er een lange klim naar Live Moor en Carlton Bank (408 m) voordat we weer afdalen naar Lord Stones Café, een ideale pauze plek, zeker als het koud en winderig was op de Moors... Daarna volgt een opeenvolging van heuveltopjes, valleitjes en prachtige uitzichtpunten: Cringle Moor, Broughton Bank en White Hill allemaal op of meer dan 400 meter hoogte. Tussen de toppen dalen en klimmen we steeds 100 tot 200 meter, wat de wandeling inspannend maakt. White Hill is een gebied met zandstenen rotsblokken genaamd ‘The Wainstones’,  waar we doorheen wandelen. Bij  helder weer hebben we geweldig uitzicht over  de heuvel Roseberry Topping, Vale of Mowbray en terugkijkend helemaal tot de Pennines. Uiteindelijk bereiken we de parkeerplaats van Clay Bank Top, vanwaar we naar de afgelegen herberg Lion Inn worden gebracht. Vooral bij ruige weersomstandigheden vormt de 400 jaar oude een meer dan welkom toevluchtsoord tegen de elementen, en het is ook erg gezellig! Een bijzondere overnachtingsplek midden op de Moors!  Lengte 17,5 km, 800 m stijgen, 700 m dalen, duur 6,5 uur.

We vervolgen onze tocht over de North York Moors vanaf the Lion Inn en passeren verderop een markant wit kruis, Fat Betty.  De route voert over Glaisdale Moor en de heuvelrug Glaisdale Rigg, waar we uitkijien over het lieflijke, groene Great Fryup Dale. Dan volgt een gemakkelijke golvende afdaling naar het prachtige beboste Eskdale.. Na het dorpje Glaisdale volg je een mooi pad door de bossen op de oevers van de rivier de Esk, waar we de ‘Beggars Bridge’ passeren, een parabolische stenen structuur met een verhaal over verloren liefde en hervonden liefde! De rivier is ook geliefd bij vliegvissers. In dit charmante landschap aan de voet van de noordrand van de North York Moors ligt het dorpje Egton Bridge dat een kerk heeft met relikwieën van de katholieke martelaar, Oliver Postgate. Daarna is het nog een klein stukje naar Grosmont, waar de bus wacht om ons naar Robin Hood's Bay te brengen, waar we de laatste twee nachten in een sfeervol hotel bovenop de klif verblijven. Lengte 21,5 km, 130m stijgen en 490m dalen, duur 5,5 uur.

Het slotakkoord van de Coast-to-Coast walk is een  pittige, maar heel afwisselende wandeling!  We worden weer naar Grosmont gebracht. Hier komen we misschien op tijd aan om de historische stoomtrein naar Pickering te zien vertrekken. Daarna volgt een steile klim door heidevelden tot we weer bovenop de Moors staat. Bovenop zien we in de verte Whitby en zijn abdij liggen…. De abdij ligt boven de kust, maar de zee en het einde van de tocht zijn nog steeds verder dan je zou denken, aangezien de route abrupt van koers verandert om de May Beck-vallei met zijn Falling Foss-waterval over te steken. Een laatste stuk hoogveen en het dorpje Hawsker leiden ons uiteindelijk naar de kust. De laatste 5 km over het klifpad bovenlangs de Noordzeekust naar Robin Hood’s Bay vormt het fraaie sluitstuk van de dag.  Het dorpje blijft lang voor het oog verscholen, maar als we eenmaal de eerste rode daken van het dorpje zien is de euforie groot! Het dorpje is geclusterd rond de kleine haven aan de Noordzeekust en markeert het einde van deze oversteek dwars door Engeland. Volgens traditie steek je je teen in de Noordzee en gooi je het kiezelsteentje dat je van het strand van St Bees hebt meegenomen  in zee, voordat je het voltooien van de Coast-to-Coast in de pub of tearoom viert! Lengte 26 km, 450 m stijgen en 560 m dalen, duur 7,5 uur.

Na een rustige ochtend aan de Noordzeekust worden we in de loop van de middag in ca 3,5 uur naar het vliegveld van Manchester teruggebracht, vanwaar we naar Amsterdam terug vliegen.