Interview met Tim Knol Wandelreis naar de Alpujarras in Zuid-Spanje

Net twintig was-ie, toen in 2010 zijn lovend ontvangen debuutplaat ‘Tim Knol’ verscheen. In de tussenliggende jaren werkte en musiceerde Tim Knol zich een slag in de rondte en leefde hij een onvervalst rock ‘n roll-leven, met alles erop en eraan. En dat eiste zijn tol. Op doktersadvies begon de singer-songwriter met wandelen – een verslaving waar hij nooit meer van afkomt. Voor SNP trok Tim een week lang met goede vriend Bob naar de Alpujarras, in het zuiden van Spanje. “Ik zeg nu tegen mijn vrienden: ga daarheen, het is fantastisch!”

Gepubliceerd op: 25 april 2023

Laten we bij het begin beginnen: waar komt je passie voor wandelen vandaan?

Dat was uit nood geboren, eigenlijk: ik moest gezonder worden. Het rock 'n roll-bestaan begon me op te breken. Ik werkte veel vieze troep naar binnen, vooral drank en slecht eten. Op doktersadvies ben ik gaan wandelen en dat is uitgegroeid tot een passie. Het houdt me altijd op de been, al heb ik wel eens een terugval gehad. Maar ik durf te stellen dat het me heeft gered. In het nummer You Don't Wanna Miss The Show, zing ik erover. 

En het sloeg ook aan bij je volgers en fans, toch?

Zeker! Ik wilde op social media ook wat meer van mezelf laten zien dan alleen de muzikant Tim Knol. Mensen vinden dat erg leuk. Ik ben vorig jaar ook een paar keer gaan wandelen in de bergen en merkte dat een foto van mezelf op een bergtop meer likes kreeg dan mijn nieuwe single. Oh, dacht ik, dan ga ik dit vaker doen!

Hoe kwam deze reis naar de Alpujarras op je pad?

Eerlijk gezegd had ik geen idee waar ik heen zou gaan. Ik heb bij SNP een periode aangegeven en gezegd dat ik wel van een beetje uitdaging houd. En dat het niet te ver van huis moest zijn. Ik had voor mijn reis naar de Alpujarras nog nooit een wandelvakantie gedaan waar je van A naar B naar C wandelt. Dat was een openbaring! Wát een verrassing. Het landschap is er zo uniek. Zo rural en afgelegen. Echt kicken.

Wat vond je er zo mooi aan?

Vooral de afwisseling. Ik dacht van tevoren: we zitten in één gebied, dus het zal allemaal wel een beetje hetzelfde zijn. Maar de ene dag loop je over rotsachtig terrein, de dag erna door een bos. Het vloog alle kanten op. Die variatie is geweldig. De Alpen, bijvoorbeeld, zijn ook mooi, maar dit was echt bijzonder. Aan de ene kant had je die droge, woestijnachtige vibe, versus dat stille en beklemmende van een mystiek regenbos. En dan te bedenken dat je 10 kilometer verderop kan skiën. Bizar.

Wat is je het meest bijgebleven?

Als ik moet kiezen, dan de wandeling vanuit het dorpje Trevélez naar de Mulhacén (de hoogste top van het Sierra Nevada-massief). We begonnen de dag in een T-shirt en anderhalf uur later stonden we bij min twee op een berg, met een wollen muts op ons hoofd. Het was daar écht koud! En het was oppassen, want het zicht was beperkt en met de sneeuw die er lag wisten we niet precies waar we liepen. Dan wil je niet gaan kloten met z'n tweetjes, zeker niet zonder GPS. Je kunt wel koste wat kost de top willen halen, maar je moet ook nog terug. Toen zijn we dus maar omgedraaid.

En dat met al die bagage...

We hebben alles zelf meegenomen, al biedt SNP de optie om de bagage te laten vervoeren. Maar we waren benieuwd hoe het zou zijn om alles zelf mee te slepen, zo'n 12 kilo per persoon. Goed bepakt dus. Maar de wandeling vanuit Trevélez was een dagwandeling, en je zit niet iedere dag in een nieuwe accommodatie, dus dan kun je de zwaarste spullen in het hotel laten. Dat hebben we toen dus ook gedaan.

De gitaar bleef dus ook in het hotel?

Die heb ik niet meegenomen op reis. Muziek is mijn hobby, maar het is ook mijn werk. Ik was voor mijn vertrek naar de Alpujarras druk bezig met de afronding van mijn nieuwste album. Dit was voor mij ook een goed moment om dat allemaal even los te laten. Éven niet die focus op de plaat.

Hoe ziet zo'n dag eruit voor jou, als je niet met muziek bezig bent en aan het wandelen bent. Doe je dan nog ideeën op?

Heerlijk simpel eigenlijk: je staat op, je ontbijt en dan begin je bepakt en bezakt aan de wandeling. Daarin ouwehoeren we veel, vooral ook over de dingen die je onderweg allemaal tegenkomt. De verbazing delen we met elkaar. Maar als gezegd ben ik niet bezig geweest met nieuwe muziek. Als ik alleen wandel, in Nederland, gebruik ik die tijd soms wel om inspiratie op te doen voor nieuwe liedjes. 

Hoe heb je je eigenlijk voorbereid op je tocht?

Ik ben een traditionele wandelaar. Ik wandel bijvoorbeeld graag met stokken, en met een waterzak. Dat heb ik trouwens getest. Ik heb de N70 bij Nijmegen gewandeld, één keer met en één keer zonder stokken. Een super mooi gebied trouwens, waar je zo even 400 hoogtemeters kunt pakken. Mét stokken bleek ik daar 1 kilometer sneller! Toen wist ik: die ga ik meenemen.

En qua voeding onderweg, had je daar ook een plan voor?

Je komt weinig punten tegen om water bij te vullen, vandaar ook die waterzak. Ook kregen we bij ons hotel vaak een goed lunchpakket mee voor onderweg. Goed geregeld dus. En in elk dorpje was wel een restaurantje open waar je aan het eind van de dag wat kunt eten. En het eten in Spanje is geen straf, hoor. Heerlijk!

En dan nog even natafelen met andere wandelaars?

We zaten er in het voorseizoen, dus het was rustig. We kwamen onderweg één ander stel tegen, uit Zweden. Die waren de hele week een beetje afstandelijk, tot onze laatste avond. Bleken het ook grote muziekliefhebbers te zijn – we hebben tot vier uur in de ochtend muziek geluisterd en zitten lullen tot we niet meer konden. Het was één grote match, haha!

Klinkt als een heerlijk weekje - even helemaal weg van alles

De Alpujarras waren een openbaring voor mij. Een week lang nergens over nadenken en op de mooiste plekken terechtkomen. Bob en ik verbazen ons er eerlijk gezegd over dat deze reis niet populairder is bij jongeren. Ik zeg nu tegen al mijn vrienden van eind twintig, begin dertig: ga daar ook eens heen, het is écht fantastisch!

Bekijk de vlog die Tim maakte over zijn reis naar de Alpujarras

Tot slot: als je na een mooie wandeldag aankomt bij je hotel, welke drie liedjes zet je dan op?

O jee, dat is een lastige vraag. Ik ben een muziekautist hè. Daar moet ik even over nadenken. Weet je wat, ik maak wel een lijstje op Spotify, met mooie liedjes die te maken hebben met wandelen. Dan kan iedereen ervan meegenieten!

Hier het lijstje met mooie liedjes voor tijdens en na het wandelen dat Tim speciaal voor reizigers van SNP samenstelde:

  

 

Bekijk hier de reis die Tim met SNP maakte

 

Door: Matthijs van Laar
Foto's: Tim Knol

$name$name$name