De vlucht is niet inbegrepen bij de reis. Boek je de door SNP aangeboden vlucht dan vlieg je vandaag met KLM naar Osaka, aankomst de volgende dag.

In de ochtend reizen we van Kansai Airport in ruim een uur met de trein naar Kyoto. Duizend jaar lang was Kyoto de keizerlijke hoofdstad van Japan. Met ruim tweeduizend tempels en schrijnen, minimalistische zen tuinen en musea met zowel klassieke als moderne kunst, mag Kyoto zich met recht het culturele hart van Japan noemen. Nadat we zijn ingecheckt in het hotel bezoeken we het Nijo Kasteel met de fraai beschilderde panelen, de rijk gedecoreerde plafonds en de mooie tuin.

Vandaag maken we echt kennis met de stad van tempels, poëten, filosofen, geisha’s en toeristen. Allereerst bezoeken we de boeddhistische Sanjusangen-do, een reusachtige tempelhal uit de 13de eeuw. Het hoofdgebouw biedt onderdak aan 1001 beelden van Kannon, de boddhisatva van het mededogen, elk met elf hoofden en duizend armen. In het midden van de hal kijkt het ruim drie meter hoge beeld van Kannon op ons neer. Vlakbij Sanjusangen-do ligt Chishaku-in. Deze tempel wordt vaak door toeristen overgeslagen en dat is wel zo prettig; de tuin is een van de mooiste van de stad.  Bovendien heeft de tempel een museum met prachtige 16de eeuwse wandschilderingen die de vierjaargetijden uitbeelden.

De wijk rondom de beroemde tempel Kiyomizu-dera is vol met grote en kleine tempels, eethuizen en winkeltjes. Toeristenmeisjes, verkleed en gekapt als leerling geisha (maiko), flaneren door de straatjes. Sommigen elegant en rolvast, anderen onbeholpen voortstrompelend op hun gehuurde geta’s. Via de shintoïstische Yasaka Jinja en de geishawijk Gion wandelen we naar het commerciële hart van de stad. Hier vinden we alle bekende winkelketens, grote Japanse warenhuizen, cafe’s en restaurants. De Nishiki-markt ligt parallel aan de winkelstraat en is een lust voor het oog met alle heerlijkheden die in de kaiseki-keuken van Kyoto onontbeerlijk zijn. Wie nog voldoende energie heeft kan aan het eind van de dag via het filosofenpad naar de Ginkaku-ji, het Zilveren Paviljoen, wandelen. 

Zelfs een jaar in Kyoto is niet lang genoeg om alle bezienswaardigheden te kunnen zien. Vandaag verkennen we per fiets, voornamelijk heuvelafwaarts, het noordwesten van de stad. We fietsen eerst naar Kinkaku-ji, het paviljoen waarvan het bladgouden dak in het water weerspiegelt. Daarna bezoeken we naar Ryoan-ji, de ‘Tempel van de Vreedzame Draak’. Ryoan-ji is beroemd vanwege de zen tuin met de vijftien rotsblokken die als eilanden op een zee van wit zand drijven. Tel ze maar na: het totaal komt op het oog nooit boven veertien uit.

Via landelijke weggetjes bereiken we Saga-Toriimoto, een dorp waar nog een aantal huizen met rieten daken bewaard zijn gebleven.Verderop ligt  het gebied Arashiyama. Het bekendste tempelcomplex hier is Tenryu-ji maar de toeristenhordes weten het ook te vinden. Ingetogener is de villa met de Japanse tuin van Okouchi Denjiro, een acteur van de vroegere stomme film. Drink een kopje macha in het theehuis, struin over de bemoste paadjes en geniet van de tuin. Met de fiets aan de hand storten we ons in de drukte van het wandelpad door het bamboebos. De fietstocht eindigt bij de rivier Katsura en per trein reizen we terug naar het centrum.

In de ochtend nemen we een boemeltreintje naar de Inari Schrijn in het zuiden van Kyoto. Duizenden torii’s (shinto poorten) strekken zich uit over de groene heuvels waardoor het lijkt alsof je door een lange, vermiljoen gekleurde tunnel wandelt. Hierna reizen we in ruim een uur naar Nara. In 710 werd Nara de eerste permanente hoofdstad van Japan om 75 jaar later deze status weer te verliezen. Ondanks de korte bloeiperiode is de invloed van Nara op de rest van het land groot geweest. In Nara werd het boeddhisme tot nationale religie verklaard. De Todai-ji in het park van Nara is het grootste houten gebouw ter wereld, ook al is de huidige constructie uit 1692 kleiner dan het origineel uit 752. Het huisvest Daibutsu, met vijftien meter hoogte het grootste bronzen Boeddhabeeld van Japan.

In 15 minuten tijd reizen we per trein naar Tenri. Hier pikken we de Yamanobe-no-michi op, een van de oudste wegen van Japan die nu vooral te voet wordt gevolgd. Het pad loopt door dorpen, langs velden, schrijnen, tempels en oude graven. We stoppen bij de mooiste tempels en genieten we van een (udon) lunch in een van de kleine eethuizen. Aan het eind van de wandeling nemen we de trein terug naar Nara. Wandeling circa 16 km, 4-5 uur, hoogteverschil ca. 200m

Na een rustige ochtend in Nara reizen we verder naar Koyasan. Koyasan ligt op een dicht bebost plateau omringd door acht bergpieken. De ligging van het heiligdom wordt vergeleken met het hart van de lotus, de bloem van het boeddhisme. Wie wil kan aan het eind van de middag een meditatiesessie of een boeddhistisch ritueel bijwonen. Koyasan heeft meer dan honderd kloosters waarvan een groot aantal ook onderdak aan pelgrims biedt. We verblijven twee nachten in zo’n kleine maar elegante shukubo. ’s Avonds proeven we shojin-ryori, het vegetarische diner uit de keuken van zen.

Koyasan is gewijd aan het esoterisch shingon-boeddhisme dat door priester Kukai, postuum Kobo Daishi genoemd, in 816 via China naar Japan is gebracht. Het shingon-boeddhisme heeft meer dan tien miljoen volgelingen en zij wensen om na de dood zo dicht mogelijk bij hun meester te zijn. Na de ochtendceremonie in het klooster  wandelen we een gedeelte van Nyonin-michi, het vrouwen pelgrimspad. Tot 1872 was het vrouwen verboden om Koyasan te betreden. De enige manier om een glimp van het heiligdom op te vangen was vanaf het pad dat over de acht bergpieken voert. 
Daarna bezoeken we de begraafplaats en tempel waar duizenden lantaarns branden en dagelijks de Goma-vuurceremonie wordt gehouden. Achter de tempel ligt het mausoleum van Kobo Daishi die hier in ‘eeuwige meditatie’ aanwezig is. Elke dag brengen de monniken hem een maaltijd die hij spiritueel nuttigt. In de middag is er voldoende tijd om de overige tempels, de pagode en het hoofdkwartier met de zen tuin en de beschilderde panelen te bekijken. 
Wandeling: 3-4 uur

In de ochtend reizen we per bus of trein via Hashimoto naar Kii Tanabe. Het aangename stadje is de toegangspoort naar de pelgrimstocht over de keizerlijke Nakahechi route. Kii Tanabe staat ook bekend om het grote aantal izakaya, het Japanse equivalent van informele eetcafe’s waar je uitstekend kan eten. Vanmiddag bereiden we ons rustig voor op de pelgrimstocht of kan je, optioneel, naar de kustplaats Shirohama voor een traditioneel bad in een onsen met uitzicht op de oceaan.

In ochtend gaan we per bus naar Kurisugawa. Hier steken we de rivier over en volgen het voetpad omhoog. Na veertig minuten bereiken we het dorp Takahara en nu zijn we op de Nakehechi route van de Kumano Kodo. Takahara ligt op 300 meter hoogte en wordt Kiri-no-Sato genoemd, het ‘Dorp in de Mist’. Als de wolken in het dal hangen is dit een mysterieuze plek, als de weergoden ons gunstig gezind zijn worden we beloond met een prachtig uitzicht over de bergen. We vervolgen de route door het bos en langs afgelegen dorpjes waar het leven kalmpjes verloopt. De bewoners verbouwen groenten, kweken vis of rentenieren hier na een druk stadsbestaan. Soms komen we op de route andere pelgrims tegen, vaak lopen we alleen, langs oji-monumentjes, rijst- en theevelden en door hoge cederbossen.

Na 10 km bereiken we Chikatsuyu, het dorp aan de rivier Hiki-gawa. Volgens de overlevering verwijdert het rivierwater de onzuiverheden van de aardse wereld. Vroegere pelgrims hielden hier halt voor een ijskoud reinigingsritueel, hedendaagse pelgrims wachten daarmee tot ze de heetwaterbronnen van Yunomine bereiken. We vervolgen het pad en bereiken na 4 km en een laatste klim Tsugizakura-oji. Hier groeit de majestueuze Nonaka (Cryptomeria japonica). Sommigen bomen hebben een omtrek van acht meter en hun leeftijd wordt op achthonderd jaar geschat. De takken van de Nonaka wijzen naar het zuiden, in de richting van de heilige Nachi-waterval die we op dag 14 gaan zien.

Wandelinformatie: 17 km, 1000 m stijgen, 650 m dalen

De tweede dag op de Nakahechi is een lange dag van 19 km. Na een vroeg ontbijt in onze minshuku en bewapend met een bento-lunch, volgen we het sterk stijgende en dalende pad gedurende 13 km. Maar pas op! Op deze route spoken Daru-geesten rond. Daru zijn slangachtige heksen die zich onzichtbaar kunnen maken en zo ongezien bezit van pelgrims nemen. Een enorme hongerklop is het gevolg. Het eeuwenoude advies luidt om hier nooit en te nimmer in één keer de lunch te verorberen.

Bij de Funatama-jinja splitst het pad. Wij verlaten nu de Nakahechi route, steken de rivier over en volgen de Akagi-goe route naar ons doel van vandaag: Yunomine Onsen. Dit bestaat uit een verzameling herbergen in een smalle riviervallei. Zo’n 1800 jaar geleden zijn hier warmwaterbronnen ontdekt. Yunomine is een van de oudste plaatsen van Japan waar het badderen tot religie is verklaard. Na de vermoeiende tocht door de bergen komen pelgrims hier voor een bad en een reinigingsritueel voordat ze het heiligdom Kumano Hongu Taishi betreden. Er wordt gezegd dat de kleur van het water hier zeven keer per dag verandert. Of dat waar is kunnen we zelf onderzoeken als we in de hot spring van onze minshuku de spieren ontspannen.

Wandelinformatie: 19 km, 950 m stijgen, 1280 m dalen

Vandaag kan je kiezen uit een aantal (dag)tochten. Wie het rustig aan wil doen kan per bus naar Hongu Taisha gaan. Na een bezoek aan het heiligdom en de Grote Torii kan je per bus of te voet over de Dainichi-goe route terug naar Yunomine Onsen gaan (wandeltijd: 1,5 tot 2 uur).

Wie niets van de Nakahechi route wil missen reist per bus naar Hosshinmon-oji, vlakbij de splitsing waar we gisteren zijn afgeslagen voor de route naar Yunomine Onsen. ‘Hosshinmon’ betekent ‘Poort van Aspiratie naar Verlichting’ en geeft toegang naar het heilige buitengebied van de Hongu Taisha schrijn. We pikken de Nakahechi route hier weer op en volgen het makkelijke pad door het bos, langs dorpjes, rijstvelden en theeplantages met hier en daar een panoramisch uitzichtspunt. Na 4 km komen we bij Fushiogami-oji dat ‘Op de Knieën Vallen en Aanbidden’ betekent want dit is de eerste plek waar Hongu Taisha in de verte zichtbaar is. Nog iets verder hebben we zicht op de torii van Oyunohara, de grootste shinto poort van Japan. Na 7 km vanaf de start bereiken we Kumano Hongu Taisha, het doel van de pelgrims. Het is nu nog slechts 2 km over de mooie, maar pittige Dainichi-goe route terug naar Yunomine Onsen.

Wandelinformatie: 10 km, 400 m stijgen en dalen.

Een busrit van 25 minuten brengt ons naar de Ukegawa trailhead. Hier begint de Kogumotori-goe route die door de beboste bergen in het westen van het Kii Schiereiland loopt. De eerste top op het makkelijke pad is Hyakken-gura en biedt een panoramisch uitzicht over de 3600 toppen van Kumano. Na 11 km bereiken we de Sakura-toge pas en beginnen we met de afdaling naar de Akagi-gawa riviervallei en naar onze minshuku.

Wandelinformatie: 13 km, 670 m stijgen, 690 m dalen.

Onze laatste wandeldag op de Kumano Kodo is niet al te lang in kilometers maar wel de zwaarste dag. Vooral de eerste 5 kilometers zijn pittig. Illustratief hiervoor is de Dogiri-zaka, dat in letterlijke vertaling ‘Lichaamsbrekende Helling’ betekent. De laatste 4 kilometers gaan bergafwaarts naar het eindpunt van de pelgrimstocht: de Grote Schrijn Kumano Nachi Taisha en de nabij gelegen Nachi-taki. Deze waterval is met 133 meter de hoogste van Japan en wordt aanbeden als een symbool van het leven en als de as die hemel en aarde verbindt. De waterval was vroeger de plek waar bergasceten een stortbad namen. Nu is het vooral een geliefde foto-object voor touringcarpelgrims.

Wandelinformatie: 14 km, 1260 m stijgen, 930 m dalen.

Na de tocht van gisteren kwam het er niet meer van, dus deze ochtend nemen we de tijd om rustig de verschillende heiligdommen en de waterval te bekijken. Na de lunch verlaten we Nachisan via Daimon-zaka, de ‘Grote Poort Helling’, opgebouwd uit 267 keientreden en omzoomd met hoge ceders. Beneden nemen we een bus die ons in 30 minuten naar Kii Katsuura brengt. Van oorsprong is Katsuura een rustig vissersdorp gelegen aan de kust van de Stille Oceaan, nu is het een toeristenplaatsje met (resort)hotels. Japanners komen hier graag om te ontspannen in de warmwaterbaden, karaokebars en gokpaleizen. Maar er wordt ook nog gevist en de vismarkt aan de haven is een begrip in Japan. In de vroege ochtend worden tonijnen geveild die uit de kustwateren zijn gevangen.

Als het vandaag veilingdag is, gaan we vroeg naar de haven. Bezoekers zijn welkom om vanaf het observatiedek het reilen en zeilen van vissers en handelaren te bekijken. Hierna verlaten we Katsuura en reizen met de trein langs de ruige kust van de Stille Oceaan. Drie uur later komen we in Ise aan dat op het Shima schiereiland ligt. Met een geschiedenis van 2000 jaar oud is het de meest heilige plek van het shintoïsme. In de middag bezoeken we de parkachtige, serene omgeving van de heiligdommen. Ise Jingu bestaat uit de buitenschrijn Geku, gewijd aan de godin van voedsel, kleding en huisvesting. Dagelijks offeren de priesters hier rijst. De binnenschrijn Naiku is gewijd aan de zonnegodin Ameterasu-Omikami, de voorouder godin van de keizerlijke familie en de beschermheilige van Japan. De shinto traditie schrijft voor dat de Naiku om de twintig jaar afgebroken moet worden en op een plek daarnaast weer exact herbouwd. Tijdens de Sengu-no-Gi ceremonie wordt de zonnegodin ritueel naar haar nieuwe verblijfplaats gebracht. De huidige constructie stamt uit 2013. In het gerestaureerde, historische district van Ise gaat het er minder ingetogen aan toe. De winkeltjes in Edo-stijl liggen vol met onmisbare souvenirs en de eethuizen, sake- en bierbrouwerijen zorgen voor het inwendige welzijn van pelgrims en bezoekers.

Vandaag staat een laatste wandeling langs de kust van het Ise Shima National Park op het programma. Per trein en bus reizen we naar de vuurtoren van Anorisaki. Op heldere dagen is het mogelijk om vanaf de toren de vulkaan Fuji in de verte te zien. We wandelen zuidwaarts langs vissershuizen, groententuinen en stranden. Ichigo Beach is in elk seizoen populair bij surfers maar ook zeeschildpadden weten het zandstrand jaarlijks te vinden om hier hun eieren te leggen. Het strand van Natto-Ono is een van de weinige plekken waar Ama’s nog hun beroep uitoefenen. Deze “Vrouwen van de Zee” duiken zonder zuurstoftanks naar schelpen, zeewieren, kreeft en inktvis. De wandeling eindigt bij de vuurtoren van Daiosaki. Per bus en trein reizen we weer terug naar Ise.

Wandeling: 16 kilometer, 4/5 uur

In de ochtend reizen we in twee uur tijd per trein naar Osaka. Osaka is de derde stad van Japan en een echte werkstad. Er zijn niet zoveel historische bezienswaardigheden maar de moderne stad heeft interessante buurten en gebouwen met een bijzondere architectuur. Ook een bezoek aan het aquarium is zeker de moeite waard. Bovendien is Osaka dé culinaire stad van Japan. Vanaf de hoogste etage van het Umeda Sky Building zien we hoe uitgestrekt het is, zeker als we bedenken dat de stad zich ondergronds heeft uitgediept. Onder het asfalt liggen uitgestrekte shopping malls waar het winkelen tot religie is verklaard. 

Heb je de terugvlucht via SNP geboekt dan vlieg je vandaag van Osaka naar Amsterdam, aankomst dezelfde dag.
We reizen per trein naar de luchthaven en nemen afscheid van Japan.