Aankomst in de kleine badplaats Westward Ho! met een mooi (kiezel)strand. Westward Ho! is een kleine badplaats, en waarschijnlijk de enige plaats in Engeland met een uitroepteken in de naam! Het is waarschijnlijk ook de enige plaats die genoemd is naar de titel van een boek, van de 19e -eeuwse schrijver Charles Kingsley.

De eerste wandeling van deze tweede etappe van het South West Coastpath is meteen een pittige, met flink wat klimmen en dalen. Het pad loopt dicht langs de kust en gaat meteen al op en af. In het begin zijn de kliffen nog laag en de hoogteverschillen nog gering, maar naarmate de dag vordert verandert dat. Na Peppercombe, een prachtige beschutte vallei en ideale pauzeplek,  worden de kliffen steil en zijn ze bedekt met weelderige eikenbossen, waar meer dan 200 verschillende soorten mossen en korstmossen voorkomen. Bucksmill Cove is een mooie pauzeplek. Daarna klimt het pad weer flink en loopt hoog over de beboste kliffen tot je uiteindelijk het bovenste deel van het witte dorpje Clovelly bereikt, dat steil tegen de klif is gebouwd. Ooit was dit een dorpje van smokkelaars en jutters, nu is het een toeristische dorpje dat heeft gefigureerd in tal van films en tv-programma’s . ’s Avonds als de dagjesmensen vertrokken zijn en de rust weerkeert krijgt het prachtige dorpje weer veel van haar charme terug. Lengte 19 km, 500m stijgen en 450m dalen. Duur 6,5 uur. 

De inspannende wandeling van vandaag kent meerdere gezichten. Na het ontbijt verlaat je het plaatjesboek dat Clovelly heet en ben je weer in de stille bossen die de kliffen ten westen van Clovelly bedekken. Na Windbury Head, een 150m hoge klif waarop een prehistorisch fort ligt dat grotendeels door erosie  in zee is verdwenen, verandert het landschap opnieuw dramatisch en worden de kliffen ruig en dreigend. Dit is Hartland Point. Deze rotspunt die voor geologen zeer interessant is, bestaat voornamelijk uit rode zandsteen. Op deze vooruitstekende rotspunt is in 1874 op een haast onmogelijke plek een vuurtoren gebouwd. In de beschutte baaitjes onderaan de kliffen zoeken grijze zeehonden beschutting tegen de ruige zee. Bij slecht weer is dit een onherbergzame plek, maar bij helder weer zijn de uitzichten fantastisch. Tussen Hartland Point en Hartland Quay steken de gelaagde rotsen als messen uit de zee omhoog. Verscholen tussen deze messcherpe rotsen ligt de kleine kade van Hartland Quay, waar een hotel is en een klein museum bezocht kan worden. Dit is een van de ruigste en meest ongenaakbare plekken van het hele kustpad! Lengte 17 km, 500m stijgen en 550m dalen, duur 6 uur.

Omdat de afstand van Hartland Qua naar Bude, de eerstvolgende plaats aan de kust, groot is en het terrein voortdurend steil op en af gaat, hebben we deze lange etappe in tweeën gesplitst. Zo kun je in alle rust genieten van de werkelijk spectaculaire kust van Hartland! Dit is ongetwijfeld een van de meest verlaten stukken van het hele South West Coastpath…  Er is veel te zien en het landschap is onder alle weersomstandigheden indrukwekkend. Al snel passeer je de merkwaardige klif van St.Catherines Tor, waar mogelijk een Romeinse villa heeft gestaan. Dan passeer je de watervallen van Spekes Mill Mouth, die vooral na regenval indrukwekkend zijn. Verderop passeer je de overblijfselen van wallen bij het fort uit de ijzertijd op Embury Beacon. En constant beukt de zee vlak onder je op de scherpe rotsen.  Voordeel is wel dat je bijna altijd ver genoeg van de afgrond vandaan kunt blijven, zodat het pad nooit echt gevaarlijk is. Bij de kleine baaitjes van Welcombe Mouth en Marsland Mouth vind je beschutte pauzeplekjes. Dan gaat het opnieuw omhoog en wacht de hoge klif en het prachtige panorama van Yeolmouth Cliff voordat de route je landinwaarts leidt, naar het kleine dorpje Morwenstow met zijn Normandische kerkje, waar de excentrieke dichter en dominee Robert Stephen Hawker zijn parochie had. Lengte 14,5 km, 450m stijgen en 350m dalen, duur 5,5 uur.

Na het ontbijt wandel je weer terug naar de kliffen en passeer je het hutje dat dominee Hawker hoog in de kliffen bouwde om van het natuurgeweld te genieten en inspiratie voor zijn gedichten op te doen.  De blik richt zich weer zuidwaarts en in de voor je zie je de markante witte bollen van het radarstation van Coombe. Vanaf de kliffen van Steeple Point kijk je kilometers ver langs de kapen en kliffen van de kust van noordelijk Cornwall. Duckpool is een beschut baaitje waar je heerlijk kunt picknicken en de poeltjes kunt verkennen die na hoogwater tussen de rotsen achterblijven.  Het pad gaat verder op en af over de kliffen en door beekdalen. Na Sandymouth, waar je iets kunt drinken, worden de kliffen geleidelijk aan lager.  Bij laag water steken de gekantelde en sterk gelaagde rotsformaties als getande richels boven het strand uit.  De wandeling eindigt in de levendige badplaats Bude, geliefd bij surfers. Bude heeft een mooi natuurlijk zwembad en is de plek waar het Bude Canal begint, dat ooit 50 km lang was en via 130 hoogtemeters overbrugde door gebruik te maken van hellende vlakken waarlangs enorme watercompartimenten omhoog werden getrokken. Lengte 13 km, 350m stijgen en 450m dalen, duur 4,5 uur. 

Via het sluisje in het Bude Canal en de achthoekige toren op Compass point verlaat je Bude en wandel je over de lage kliffen van Efford Beacon, waar je de surfers kunt bewonderen naar de baai van Widemouth Bay. Het graspad over de kliffen is hier gemakkelijk. Bij Millook worden de kliffen hoger en loont het de moeite om even het strand op te gaan (bij laagwater) zodat je de bizar geplooide rotsen kunt bewonderen. De beboste vallei landinwaarts is bij de lokale bevolking geliefd vanwege de grote aantallen vlinders die je hier ziet. Op de hoge kliffen van Dizzard groeien kleine eikjes die door de zoute zeewind niet tot volledige groei kunnen komen. Vlak voor Crackington Haven gaat het pad nog een paar keer flink op en neer en passeer je een mooie waterval en twee bijzonder mooie uitzichtpunten.  Vanaf Pencannow Point kijk je van Hartland Point en Lundy Island in het noorden helemaal tot aan Tintagel in het zuiden. Lengte 17,5 km, 450m stijgen en dalen, duur 5,5 uur. 

De wandeling van vandaag is opnieuw een inspannende en bovendien is er onderweg veel te zien!  De kleine paadjes gaan de hele dag flink op en af en de dag begint meteen al met een pittige klim naar de Cambeak Cliff. Verderop wandel je over de hoogste klif van Cornwall, de High Cliff (225 m hoog). De meeste kliffen zijn hier verzakt en op de schuine maar onbegaanbare hellingen die naar zee aflopen groeit een rijke vegetatie. Kuddes Soay-schapen zorgen er voor dat het gras weg blijft en zeldzame bloemen en planten een kans krijgen. Onder aan de Beeny cliff maak je goede kans zeehonden te zien. Slechtvalken broeden in de kliffen. Na de Pentargon waterval bereik je het windbaken van Penally Point, boven de natuurlijke haven van Boscastle. Het haventje van Boscastle is een heerlijke pauze plek. In de zomer van 2004 vond hier een ernstige overstroming plaats.  Na Boscastle klim je naar de uitkijktoren op Willapark. Hier zie je ook akkertjes terug die al in de tijd van de Kelten zijn aangelegd; de zogenaamde Forraburry Stitches. De natuurlijke rotsboog Ladies Windows ligt verderop onder je en op de kleine eilandjes Short Island en Long Island broeden in de vroege zomer zeekoeten en alken. Na de diepe Rock Valley, waar je op zoek kunt naar mysterieuze spiraalvormige rotstekeningen uit de steentijd,  komt de kaap van Tintagel in beeld. Hierop vind je de restanten van 13e eeuws oud kasteel.  Volgens de legende is dit de geboorteplek van Koning Arthur en deze legende is nog steeds de drijvende kracht achter het toerisme in Tintagel. Lengte 20,5 km, 550 m stijgen en 450m dalen. Duur 7 uur. 

Na de inspannende dag van gisteren is de wandeling van vandaag weer wat korter. Toch is met name het tweede deel van de wandeling, tussen Trebarwith Strand en Port Isaac, door de steile afdalingen en stijgingen inspannend te noemen. Op de klif ten zuiden van Tintagel passeer je een mooie Normandische kerk. Na het prachtige strand van Trebarwith wordt het pad uitdagender en klim je eerst steil naar het uitzichtpunt Dennis Point. Daarna daal je even steil weer af naar de vallei van Backway's Cove waar de voormalige leisteengroeven nu rijk aan bloemen en vlinders zijn. Het pad gaat voortdurend op en af. Bounds Cliff is dé plek om vogels te spotten, zoals de slechtvalk, zeekoet, alk en drieteenmeeuw. Dan bereik je het haventje van Port Gaverne, dat ooit belangrijk was vanwege de sardienen visserij. Het is dan nog maar een stukje wandelen tot het einddoel van vandaag bereikt is: het prachtige havenplaatsje Port Isaac.  De smalle steegjes, waaronder de ‘Squeeze-ee-belly’  maken van het dorpje een geliefde filmlocatie. Lengte 15,5 km, 450m stijgen en 550 m dalen, duur 6 uur. 

Meteen na het verlaten van Port Isaac begint het pad weer te klimmen en vanaf Lobber Point heb je meteen een mooie terugblik op de lieflijke baai. Het pad is dit eerste deel van de wandeling nog flink op en af gaand.  Port Quin is een piepklein vissersplaatsje dat in de 19e eeuw geheel ontvolkt raakte toen de gehele mannelijke bevolking bij een scheepsramp verdronk. Doyden Castle is een op een markante plek gebouwde ‘folly’. Het pad wordt nu gemakkelijker en bij Lundy Beach vind je een heerlijke pauze plek op het strand met een natuurlijke rotsboog. Op Rumps Point liggen de restanten van een fort uit de ijzertijd. Voor de kust liggen de rotseilanden the Mouls en Sevensouls. Vanaf Pentire Point komt het einddoel van deze tweede etappe in zicht: de baai van Padstow. Na Hayle Bay, waar veel gesurft wordt, en Trebetherick wande je langs de monding van de River Camel, die berucht was vanwege de vele schipbreuken die de zandbanken hier veroorzaakten. Uiteindelijk steek je bij Rock met een veerpontje de monding van de River Camel over en bereik je het eindpunt van de tweede etappe van de South West Coastpath: Padstow. Dit dorp kent een aantal uitstekende en beroemde restaurants. Lengte 19,5 km, 475 m stijgen en dalen, 6 uur. 

Na het ontbijt eindigt het arrangement.