Waarschijnlijk vlieg je naar Thessaloniki en stapt daar in de huurauto voor een rit van 120 km door de kustvlakte naar de waterstad Edessa, aan de rand van de bergen. Onderweg kun je een stop maken bij het vriendelijke dorpje Pella, met de bekende gelijknamige opgravingen van de oudste Macedonische hoofdstad. Rijden via Vergina en de ondergrondse koningsgraven annex museum is een andere optie. Na een verkenning van het levendige centrum van Edessa kan er vanaf 21 uur een eethuisje gezocht worden; in Griekenland eet men laat.

Op 35 km van Edessa ligt Loutra Loutrakiou, een kuuroord aan de voet van de Voras bergketen. Door het Noord-Griekse boerenland rijd je hier vlotjes heen en kun je, na de gebruikelijke drukte rond parkeerplaats en zwembad, een mooie natuurwandeling maken langs een kristalheldere beek (wandeling: min. 4 km, 200 m, stijgen en dalen, 2 uur). Na de wandeling (die je zo lang kunt maken als je wilt) lonkt het geneeskrachtige (warme) bronwater en/of een beschaduwd terras. Via een hooggelegen dorp, rijd je door bossen en kersenboomgaarden terug naar Edessa. Het middag-, of als het warm is avond-, programma bestaat uit een interessante wandeling door Edessa. Er zijn mooie parken met veel water, enorme, eeuwenoude platanen en fraaie uitzichten. De vele watervallen hebben in vorige eeuwen voor een hoop bedrijvigheid gezorgd, onder andere door watermolens aan te drijven voor het verwerken van hennep (wandeling: 3,5 km, 50 m stijgen en dalen, 2 uur).

Vanuit Edessa rijd je recht naar het oosten en het begint gelijk te klimmen. Het landschap verandert. Minder kersenbomen, meer graanvelden, minder bossen, meer met gras begroeide heuvels. Maar er is ook een route langs de wijnstreek rond Naoussa, waarbij een bezoekje aan de koningsgraven van Vergina mogelijk is. Door glooiend terrein met twee grote meren gaat het verder richting de bergen. Via het stadje Florina verder de bergen in naar de Pisoderi pas (1550m), met een van de grotere Griekse skigebieden. Door de ruige verlaten bergen is het dan niet ver meer naar de uitgestrekte Prespameren op het drielandenpunt van Albanië, Macedonië en Griekenland. Hier, op 1000 meter hoogte, is het verschil met het frivole Edessa groot. Afstand 130 km.

Deze dag kan beginnen met een mooie rondwandeling (11,8 km, 410m stijgen en dalen, 3,5 uur) vanuit Agios Germanos. Over karrensporen loop je langs een watermolen door het dal langs een frisse beek, en verder omhoog door koel beukenbos, om bovenlangs naar het dorp terug te keren. Fraaie vergezichten op Agios Germanos onder je en de Prespa-meren in de verte, begrensd door de bergen van Albanië en Macedonië. Na de lunch kun je naar Agios Achilios, een eilandje met 6 kerkjes/ruïnes, dat alleen te voet bezocht kan worden via een loopbrug. Daarna rijd je naar het vissersdorpje Psarades. Van hier kun je eventueel met een bootje een paar geïsoleerd gelegen kerkjes met mooie fresco’s bezoeken, een stukje wandelen (5 km, 90m stijgen en dalen, 2 uur) naar Kaap Roti of op een beschaduwd terras, met een glaasje bij de hand, kijken hoe de pelikanen visjes vangen. ’s Avonds uiteraard zelf een visje eten en dan terug naar je onderkomen. Totaal 35 km rijden.

Vandaag een autotocht door indrukwekkende berglandschappen. Eerst over een goede weg naar Kastoria (65 km), dat is gelegen op een schiereiland in een groot meer op 620 meter hoogte. Kastoria is bekend om zijn vele Byzantijnse kerkjes en herenhuizen in fraaie lokale stijl. Vanaf Kastoria volg je de bergweg naar Ioannina, via een verlaten vallei met mooie gelaagde rotsen. Bij het dorpje Drosopigi een kort uitstapje naar een historische boogbrug, het kenmerk van deze streek. Vanaf een bergpas op 1350 meter hoogte daal je af in de provincie Ipiros. Hier wordt het landschap nog ruiger: badlands en ruige rivierdalen, oneindige bossen en bergen. Bij het stadje Konitsa begint, bij een enorme klassieke boogbrug, een wandeling (maximaal 10 km, 270 m stijgen en dalen, 4 uur) door de diepe Aoös-kloof naar een hooggelegen klooster. Een bruisende blauwe rivier en rondom rotspilaren van ver boven de 2000 meter hoogte. Na afloop heerlijk zwemmen en dan nog een uur rijden de bergen in, via ontelbare haarspelden, naar het hooggelegen Mikro Papingo, een van de Zagoria dorpen in bijzondere lokale bouwstijl. Na totaal 190 km rijden heb je een geweldige plek bereikt.

Wandelmogelijkheden te over! De wandeling naar de bodem van de Vikos-kloof is een klassieker (10 km, 800m stijgen en dalen, 4 uur). De uitzichten over de enorme kloof zijn indrukwekkend. Zie hoe de wilde Voidomatis rivier ontstaat uit een paar grote bronnen. Het is heerlijk toeven onder de platanen bij het kristalheldere en drinkbare water. Uitgerust begin je aan de klim terug. Het kan ook korter door eerst naar een uitzichtspunt bij Vikos te rijden en vanaf daar de kloof in te lopen.
Wat relaxter is lopen naar Megalo Papingo, met leuke terrasjes en mooie rozen, en badderen in natuurlijke badkuipen: de kolimbitria. Je kunt verder naar het in de oorlog verwoestte dorpje Ano Klidhonia enuitrusten onder een eeuwenoude plataan. Je volgt smalle paadjes door mediterrane vegetatie; dezelfde weg terug (14 km, 420m stijgen en dalen, 5 uur). Je hebt mooi zicht op de rotstorens boven Mikro Papingo. Erg mooi is ook het oeverpad langs de verblindend blauwe Voidomatis, onder de schaduw van Platanen.
Wie voor een serieuzere bergtocht gaat, klimt naar de op een kam gelegen Astrakas berghut (zelfde weg terug). Je kunt daar met schitterende uitzichten lunchen (ca.8 km met rond 1100m stijgen en dalen). 

Het is mogelijk vanuit Monodendri nog een laatste blik in de Vikos kloof te werpen, maar dan verlaat je definitief de bergen van Zagoria. Ioannina, het centrum van Epiros, is een bezoek waard, alleen al vanwege de mooie ligging aan het Pamvotis meer en de overblijfselen uit de Turkse periode. Na Ioannina, zijn de opgravingen van Dodoni en eventueel de met kloosters getooide rotspilaren van Meteora (omrijden) eventueel een stop waard. De nieuwe 'Via Egnatia' brengt je snel terug uit Ipiros naar Macedonië, waar je einddoel het historische bergdorp Nymfaio is, met het nabij gelegen berencentrum 'Arcturos'. De oude E92 via de Katarapas kun je volgen als je van slingerende bergwegen houdt en rustig wilt genieten van een imposant berglandschap tijdens de autorit.
Reisduur rechtstreekse route: ca. 3,5-4 uur. Dodoni is ca. 30 min. extra, Meteora 1,5 uur extra.

Het op 1330m hoogte gelegen bergdorpje Nymfaio kent een aparte bouwstijl van natuursteen, met metalen daken, die blikkeren in de zon. Veel Grieken komen op deze koelere hoogte op warme dagen lunchen. Daarnaast is Nymfaio bekend vanwege Arcturos, een groot park waar verwaarloosde (circus) beren, maar ook wolven, die niet meer in de natuur kunnen overleven, een beer-waardig bestaan kunnen leiden. Ook worden verweesde beren en wolven opgevangen met als doel ze weer een natuurlijk leven te geven. Na een korte wandeling rond Nymfaio (5,5 km, 50 m stijgen en dalen, 2 uur) bezoek je dit berencentrum. Met deze reis steun je het werk van Arcturos. Meer wandelen in de omgeving kan, maar je kunt ook naar een bijzonder biologisch wijnlandgoed gaan, dat nóg bijzonderder wijn maakt.....

Einde arrangement. Indien je via Thessaloniki huiswaarts keert, rijd je via Kozani en de snelweg naar het vliegveld van Thessaloniki (215 km, ca. 2,5 uur) en vlieg je naar huis. Indien je een late vlucht hebt of nog in Thessaloniki overnacht, is er misschien nog tijd om de Macedonische koningsgraven van Vergina te bekijken of de opgravingen van Pella, afhankelijk van de gekozen rijroute.

Natuurlijk is het relaxed om af te sluiten met één of meer overnachtingen in Thessaloniki, een interessante stad met diverse Byzantijnse en Romeinse bezienswaardigheden, een fraai oud centrum, veel lekkere eettentjes en een uitgestrekte boulevard langs zee.