Wandelen over de witte wegen in de Chianti Blog

Tekst: Anne Wesseling
Foto´s: Paul Tolenaar

Vuurvliegjes! Ze zeggen dat je vuurvliegjes ziet in gebieden met onbespoten velden, schone lucht, als het heel droog is. We zien ze in de Chianti, in de tuin van wijnlandgoed San Donato, even buiten San Gimignano. Betoverend, hoe ze heen en weer dansen. Het zijn er tientallen.

Het kijken naar die vuurvliegjes (of glimwormpjes) is nog maar één van de onvergetelijke ervaringen in de Chianti. Het gebied tussen Florence en Siena vormt het hart van Toscane en het landschap is wat je ziet op de ansichtkaarten: zonnige heuvels, cipressen, wijngaarden. Per auto verken je de streek in een dag als je de Chiantigiana volgt, de tweebaansweg die het gebied van noord naar zuid doorkruist. Dan zie je ook hoe het landschap verandert: in het noorden volop wijngaarden, naar het zuiden toe ruiger.

Maar het mooist is om te gaan wandelen, over de strade bianche, de onverharde witte wegen. Ze danken hun kleur aan de kalksteen. Wijnboeren vinden hier regelmatig gefossiliseerde schelpen in de wijngaard, het voelt alsof je de zee in de buurt hebt. Een van de mooiste wandelingen voert van het dorp Greve in Chianti naar het middeleeuwse plaatsje Montefioralle, dat bovenop een heuvel ligt. Het laatste stuk lopen we te midden van olijfboomgaarden en wijnranken, in geen velden of wegen is een auto te bekennen, het zou zo de middeleeuwen kunnen zijn.
Tijdens een wandeling rond Panzano vind ik aan de rand van een wijngaard de dertig centimeter lange zwart-wit-gestreepte pen van een stekelvarken. Toscane is een van de weinige plekken in Europa waar het dier in het wild voorkomt. Voel dan, hoe scherp de punt is!
In Panzano lopen we even binnen bij slager Dario Cecchini, de beroemdste slager van de streek. Willen we een stukje venkelsalami proeven? Ik ben eigenlijk niet zo van het vlees, maar dit is anders. Het is dezelfde verwondering als bij het proeven van olijfolie, wat hier net zoiets is als het proeven van wijn; je wist niet dat je het in je had om zoveel smaak te herkennen. Dario kijkt tevreden toe, die ziet wel vaker mensen zo gelukzalig kijken. Alles is aandacht.
´s Avonds eten we bij Cantinetta Sassolini, ook in Panzano (tip: reserveer, want het is daar altijd druk). Innig tevreden met de Chianti, onszelf en het leven in het algemeen. Proost, jongens, dit is mooi en goed en verder is er niks nodig. Het is zo´n moment dat tijdloos is. Net als kijken naar het licht van een glimwormpje.

• Olijfolie proeven. Die is net zo bijzonder als de wijn.
• Een Etruskisch graf bezoeken, bijvoorbeeld even buiten Castellina in Chianti.
• De torens van San Gimignano zien, liefst bij zonsondergang.
• Vuurvliegjes zien. Wij zagen ze onder meer in de tuin van wijnlandgoed San Donato en ´s avonds bij de stadsmuren van San Gimignano.
• Venkelsalami proeven van slager Dario Cecchini in Panzano.

DOE DE GROETEN AAN:

Umberto Fenzi, van wijnlandgoed San Donato: ´In de jaren zeventig hadden de Chianti-wijnen niet zo´n heel goede naam, maar de kwaliteit is enorm verbeterd, je moet echt komen proeven. Weet je dat meer dan de helft van de Chiantiwijnen tegenwoordig biologisch wordt verbouwd? Kenmerkende voor onze wijnen is de Sangiovese-druif. Het karakter is een tikje tegendraads, maar met een vriendelijke afdronk. Ja, een beetje zoals de mensen hier.´