Aankomst op het TGV treinstation van Avignon, in de Provence. Daar staan de reisleiders met twee busjes te wachten om je naar het hotel in Stes. Maries-de-la-Mer te brengen (75 km). Deze ‘hoofdstad van de Camargue’ ligt aan zee en is beroemd vanwege de jaarlijkse bedevaart ter ere van de Zwarte Sara, de patroonheilige van de Roma. Ze staat op normale dagen te pronken in de kelder van de Notre-Dame-de-la-Mer waar mensen om haar heen samen drommen en sommigen haar liefkozend strelen. In mei komen duizenden Roma naar het dorp om hun heilige naar de zee te dragen. Rond de kerk kun je gezellig winkelen in de smalle straatjes. Het hotel ligt aan de rand van het dorp, aan de rand van ene rietmoeras. We dineren in een restaurant in het dorp. 

We beginnen onze verkenning van de Camargue met een bezoek aan het Camargue museum Mas du Pont Rousty, waar je kennis maakt met de natuur en cultuur van de delta. Achter het museum van de Camargue is een fraaie wandelroute uitgestippeld (3,5 km). De onverharde route voert ons langs moerassen die je vrijwel overal in de Camargue aantreft, met een lage vegetatie die wordt afgewisseld door mooie rietkragen en heggen. Dieper in het gebied bevindt zich een meer en een uitgestrekt rietveld, met een prima kijkhut. Hier zien we al veel van de typische water en waadvogels van de Camargue, zoals diverse reigersoorten en flamingo’s, maar ook de zeldzame purperkoet wordt hier soms gezien. Daarna rijden we via de kijkhut aan de noordkant van het Etang de Vaccarès naar de oostkant van dit grote meer. Daar bezoeken weh et Domaine de Pallisade, waar we onder meer kans maken op de brilgrasmus en buidelmees. Hier vlakbij ligt het Centre de la Chapelière, het grootste bezoekerscentrum van de Camargue. We kunnen hier nog een wandeling maken bij de zoutlagune Salin de Badon, een uitgestrekt natuurgebied met de typische vegetatie van de Camargue: veel struweel, taaie en haast naaldboom-achtige struiken. Een ideaal gebied voor reigersoorten als de roerdomp en in het latere voorjaar de kwak en woudaap. Ook kunnen we hier hopelijk al zomergasten als de steltkluut, zwarte ruiter en witgat zien. In totaal rijden we vandaag maximaal 200 km

Vandaag gaan we op pad voor een heel ander landschap en biotoop, en dus heel andere vogelsoorten dan in de Camargue: de kalkhevels en rotsen van de Alpilles. Dit ruige kalkgebied wordt vaak door de mistral geteisterd en is droog en vooral bedekt met kruidige lage garrigue. Op een vooruitstekende rots ligt het prachtige dorpje en kasteel van Les Baux-de-Provence, een toeristische trekpleister van de eerste orde. Maar vogelaars kunnen er ook vogels zien als de blauwe rotslijster, aasgier, rotszwaluw, alpengierzwaluw. Niet ver hier vandaan is een rotswand waar oehoe’s broeden, een algemene broedvogel van de Provence. Vanuit het dorpje Aureille kunnen we een wandeling van 2,5km naar de Site d'Escale de Aureille maken, door een landschap is voornamelijk lage bergen en leemrotsen. Mogelijke soorten die we hier kunnen zien zijn havikarend, aasgier, slangenarend, Iberische klapekster, rode patrijs en Provençaalse grasmus. We rijden vandaag ca. 145km.  

Aan de noordkant van het Étang de Vaccarès bezoeken we twee interessante plekken: het Mas d’Agon, de beste plek om witwangsternen te zien, maar ook grote karekiet en vorkstaartplevier. Dan rijden we verder naar de oostkant van de Camargue. Daar ligt het Marais du Verdier, waaromheen we en wandeling kunnen maken (afhankelijk van het animo 2 tot 6 km). Hier maken we kans op cetti’s zanger, grote karekiet en misschien ook de typisch mediterrane soorten als de vorkstaartplevier en de kuifkoekoek te zien. Jaarrond zijn hier zwarte ibissen te zien en ook de zeldzame zwartkoprietzanger en purperkoet komt hier voor. Rondom het nabijgelegen dorp Le Sambuc zijn verschillende observatiehutten en platforms aangelegd, waar we bij voldoende tijd ook nog kunnen gaan kijken. We rijden vandaag ca 100 km.  

Vandaag verkennen we de interessantste plekken aan de westkant van het Parque Natural de la Camargue, in de omgeving van de Petit-Rhône, de kleinere van de twee armen waarin de Rhône zich splitst. Het Centre du Scamandre heeft uitstekende voorzieningen en je kunt er over goede wandelpaden een wandeling van 4 kilometer over vlonderpaden en verharde paden maken langs uitstekende kijkhutten. Je ziet hier vooral grote reigerkolonies. De weg langs het Étang du Charnier, is dé plek in de Camargue om de purperkoet te zien. Het Réserve du Petit Rhône is een privédomein dat alleen met een lokale gids te bezoeken is. Voordeel hiervan is dat het er aanmerkelijk stiller is dan in andere delen van de Camargue. We rijden vandaag ca. 80 km.  

Vandaag gaan we naar de oostkant van de Rhône, waar we twee totaal verschillende gebieden bezoeken, het Marais de Vigueirat en de droge, vaak door wind geteisterde grindvlakte van le Crau. Marais Vigueierat is een van de privédomeinen van de Camargue, met uitstekende faciliteiten: goede paden, uitstekende hutten en ook prima gidsen. Langs het wandelpad (2,5 of 4,5 km) kun je van dichtbij soorten zien als de bosruiter, steltkluut en zwarte ibis. Ook de krooneend en vrijwel alle reigersoorten, ralreiger, grote zilverreiger, purperreiger, kwak, roerdomp en woudaap.
Dan rijden we een stukje verder en verandert het landschap compleet. We zijn op de uitgestrekte grindvlakte van le Crau. De Crau is een van de laatste mediterrane steensteppes met diverse zeldzame soorten, zowel qua flora als fauna. Helaas staat dit gebied onder hoge druk van de landbouw. Autotestcircuits en een vliegveld hebben in de afgelopen jaren al gebied ingenomen. Er is geen schaduw of beschutting en het terrein is stenig, ook voor de vogels een uitdagende leefomgeving. Hier komen specifieke soorten voor als de kleine torenvalk, hop, scharrelaar, kalanderleeuwerik, griel, steenuil, witbuikzandhoen, rode patrijs en met geluk wellicht ook kleine trap. Al is het in dit uitgestrekte gebied wel lastig om deze soorten goed te kunnen waarnemen. Vandaag rijden we ca. 130 km. 

‘s Ochtends vroeg rijden we eerst helemaal naar het zuidoosten van het natuurpark en bezoeken daar de ondiepe lagunes en zoutmeren van Galabert en Fangassier, die achter het uitgestrekte strand van de Camargue liggen. Beide gebieden kenmerken zich door ondiep water dat soms compleet verdampt is. Dan zie je een droge, slikvlakte met hier en daar een plasje water. Ideaal terrein voor steltlopers, zoals bonte strandloper, strandplevier, kanoet. Soorten die je hier verder kan zien zijn o.m. de kleine zwartkop, Provençaalse grasmus, grauwe gors, kuifleeuwerik, roodborsttapuit, paapje, graszanger, nachtegaal, zomertortel en bijeneter. Verder verraadt de nabijheid van de zee zich door de mogelijke aanwezigheid van lachstern, kokmeeuw, geelpootmeeuw, dunbekmeeuw en zwartkopmeeuw. Étang du Fangassier is bovendien de plek waar je bovendien de meeste flamingo’s kan zien.
Dan rijden we terug naar Stes.Maries-de-la-Mer. Aan het eind vand e middag maken we een wandeling over de door de mens aangelegde Digue à Mer (Zeedijk), bedoeld om de Camargue te beschermen tegen al te hoog water. We maken een wandeling over de onverharde, lage dijk en kunnen zover lopen als we willen, want de route gat via hetzelfde pad terug. Naast bekende soorten als flamingo, diverse meeuwen en strandplevier, heb je hier ook kans op zeevogels zoals de reuzenstern. En in de struikjes bij de duinen maken we goede kans om de brilgrasmus te zien. We rijden vandaag ca. 115 km.

Na het ontbijt rijden we in ca 1,5 uur terug naar het TGV treinstation bij Avignon, waar de reis eindigt en je de snelle TGV naar het noorden kunt nemen.